ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΗΜΕΡΑ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ – ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΗΜΕΡΑ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

    Την Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2021 στο πλαίσιο του εορτασμού της Ευρωπαϊκής Ημέρας Σχολικού Αθλητισμού καθώς και της 8ης Πανελλήνιας Ημέρας Σχολικού Αθλητισμού ο Σύλλογος Διδασκόντων του σχολείου μας αποφάσισε οι μαθητές να μεταβούν στο γήπεδο του Μεσσηνιακού προκειμένου με τάξη και ασφάλεια να επιδοθούν στην υλοποίηση αθλητικών δραστηριοτήτων και εκδηλώσεων με κοινό σύνθημα : «Το σχολείο σε κίνηση: Αθλούμαστε δημιουργικά»

Όταν ήρθαμε σε επαφή με τους υπεύθυνους του Μεσσηνιακού για να κανονίσουμε τον τρόπο και την ώρα μετάβασής μας, η εγκαρδιότητα της φιλοξενίας που μας προσφέρθηκε μας χαροποίησε ιδιαίτερα. Μας στάλθηκε υλικό που επεξεργάστηκαν οι μαθητές πριν την επίσκεψη και αφορούσε στην ιστορία αλλά και τη σημασία του Ομίλου που δραστηριοποιείται στον ίδιο χώρο από το 1888 και κατά τη διάρκεια της επίσκεψης στο μουσείο αλλά και στο χώρο του γηπέδου μάθαμε  πολλά και σημαντικά που δε γνωρίζαμε, αθληθήκαμε, χαρήκαμε, ενθουσιαστήκαμε!

Ευχαριστούμε ιδιαίτερα εκτός από τον Πρόεδρο του Μεσσηνιακού κ. Στασινόπουλο, τον κ. Ζερίτη Χρήστο  που ήταν ο υπεύθυνος υποδοχής και με περισσή ευγένεια και χαμόγελο κατάφερε να περάσουμε μια αξέχαστη μέρα!

Μας έστειλε μάλιστα και μια επιστολή , την οποία παραθέτουμε:

 

Παιχνίδια τώρα εδώ στον ιστορικό Μεσσηνιακόοο….


Αυτό το αυτοσχέδιο τραγουδάκι το οποίο εμπνεύστηκαν και τραγούδησαν τα παιδάκια του Νηπιαγωγείου Λαιίκων, όταν εγκαινίασαν τις σχολικές επισκέψεις στο γήπεδο Μεσσηνιακού στις 24 Ιουνίου 2021, ήρθε σήμερα ως μήνυμα να βρεί την εφαρμογή του στην επίσκεψη που πραγματοποίησαν σήμερα 24 Σεπτεμβρίου 2021, τα παιδιά του 12ου Δημοτικού σχολείου Καλαμάτας, τα «γειτονάκια» μας αφού το σχολείο του απέχει λίγα λεπτά περπάτημα από γήπεδό μας.
Ήρθαν λοιπόν τα παιδόπουλα όλων των τάξεων, τάξη-τάξη, με μεγάλη τάξη, οργανωμένα με τα σακίδιά τους, με διάθεση για παιχνίδι και ειδικά αθλήματα, προκειμένου να συμμετέχουν στον εορτασμό της «Ημέρας Σχολικού Αθλητισμού», και καταλήξαμε να δημιουργήσουν τα παιδιά μια ξεχωριστή γιορτή η οποία καταγράφηκε και θα αποτελέσει άλλο ένα ιστορικό περιστατικό στην αθλητική ιστορία του Μεσσηνιακού και της Καλαμάτας.

Μας έφεραν την αφίσα τους, γεμάτη ζωγραφιές από ευφάνταστο χέρι, στολισμένη με σχέδια και πολλή αγάπη. Αθλητικά ντυμένα, με τις μάσκες τους, με τα selftest τους και την απεριόριστη διάθεση για παιχνίδι.
Εκπαιδευτικοί εξαίρετοι, σοβαροί και εξαιρετικής διάθεσης άνθρωποι, σαν κύκνοι αγκάλιαζαν τα παιδάκια και τα βοήθησαν να προσαρμόσουν την ορμή τους σε οργανωμένα παιχνίδια.
Προπονήτριες του Μεσσηνιακού παρευρέθηκαν και δίδαξαν στα παιδιά αγωνίσματα του Στίβου (οι κυρίες Χαντζή και Λυκοτραφίτη) ενώ η Γεωργία Σουρή δίδαξε το Βόλεϊ.
Τρεχαλητά και μπάλες, σχοινάκια και υπερπήδηση εμποδίων, ταχύτητες και ρίψεις, άλματα και καρφιά, χαρούμενες φωνές στην φωτεινή μέρα, φωτογραφίσεις και περιστατικά ήταν στην ημερήσια διάταξη και μεγάλος αριθμός ταλέντων που ξεχώρισαν. Ταλέντα αληθινά που αν προσεχθούν θα στελεχώσουν ομάδες και συλλόγους.

Επίσκεψη στο Μουσείο Αθλητικής Ιστορίας που γέμισε με βλέμματα θαυμασμού με τις κυπελάρες που κράτησαν στα χέρια τους, με τις παλιές φωτογραφίες, με τις φανέλες και τα λάβαρα από 133 χρόνια ιστορίας.
Εξουθενωμένα αποχώρησαν, ευχαριστημένα που γέμισαν το πρωινό τους με αθλητισμό. Δόθηκαν στην Διευθύντρια του σχολείου τους 100 αναμνηστικά της επισκέψεώς τους και από ένα παστελάκι «Το Καλαματιανό» για κάθε παιδάκι.
Ευχαριστούμε τους εκπαιδευτικούς και τα παιδάκια του 12ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμάτας που μας επισκέφθηκαν. Μείναμε με τις καλύτερες εντυπώσεις. Ακόμη ηχεί στα αυτιά του γράφοντος η ετοιμόλογη απάντηση που του δόθηκε από τριτάκι κοριτσάκι, στην ερώτησή του «Παιδάκια, ξέρετε τι είναι το Μουσείο;». «Όχι βέβαια τα μούσια σας κύριε Χρήστο. Το Μουσείο είναι μια αίθουσα που έχει παλιά πράγματα».
«Πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά, έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα…..».

 

Για λογαριασμό του Μεσσηνιακού Γ.Σ.1888

Χρήστος Νικ. Ζερίτης

 

Projekt από τους μαθητές της Δ΄τάξης ΜΕΛΙΣΣΑ

Αφού μάθαμε μέσα από το βιβλίο της Μελέτης για το ασπόνδυλο ζώο, τη μέλισσα, μελετήσαμε εξονυχιστικά:

  • τα μέλη της κοινωνίας της
  • το ρόλο τους σε αυτή
  • την ανατομία της μέλισσας
  • την επικονίαση με τη μέλισσα
  • πώς παράγεται το μέλι
  • άλλα προϊόντα που παράγει και
  • τον κύκλο ζωής τους.

Διαβάστηκε το βιβλίο  <<Μέλισσες>> του Pior Socha, είδαμε πολλά εκπαιδευτικά βίντεο και τέλος μας επισκέφθηκε ο μελισσοκόμος, ο πατέρας της συμμαθήτριάς μας , ο κ. Μπούνας Κωνσταντίνος όπου μας δόθηκε η ευκαιρία να δούμε από κοντά  τα εργαλεία της δουλειάς του, την κυψέλη, κηρύθρα αλλά και την κοινωνία της μέλισσας, ενώ μας έδωσε πληροφορίες για το πώς δουλεύει. Απάντησε σε όλες μας τις απορίες και εμείς θαυμάσαμε τον οργανωμένο κι ακούραστο κόσμο της μέλισσας.

Λόγω της παγκόσμιας μέρας της μέλισσας, 20 Μαΐου  , ολοκληρώσαμε το πρόγραμμα με εκπαιδευτική εκδρομή στο ανατολικό πάρκο της περιοχής,  όπου παρατηρήσαμε τη φύση αλλά και τη μέλισσα. Τέλος, παίξαμε ένα θεατρικό που υποδυθήκαμε  τα μέλη της κοινωνίας της μέλισσας κι όλα όσα μάθαμε τα οργανώσαμε σε ομαδικές εργασίες μέσα στην τάξη μας.

Επίσκεψη στο Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής

Οι μαθητές της Α τάξης επισκέφτηκαν το Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής. Ενημερώθηκαν για τον ασφαλή τρόπο οδήγησης ποδηλάτου και οχημάτων. Διδάχθηκαν τα είδη των πινακίδων και αναγνώρισαν αυτές που συναντάμε στο δρόμο πιο συχνά. Στη συνέχεια άλλοτε ως πεζοί και άλλοτε ως ποδηλάτες έκαναν βόλτα στο Πάρκο τηρώντας τους κανόνες ασφαλούς οδήγησης αλλά και ασφαλούς διάβασης πεζών. Κατόπιν, η τροχαία Καλαμάτας παρευρέθηκε στον χώρο και έφερε σε επαφή τους μαθητές με την αποστολή του έργου τους δείχνοντάς τους ένα από οχήματα του στόλου της και συγκεκριμένα το ειδικό ανακριτικό όχημα. Τέλος, επιβραβεύτηκαν με επαίνους από την υπεύθυνη Κυκλοφοριακής Αγωγής της Δημοτικής Αστυνομίας και έμειναν πολύ ευχαριστημένοι από την εμπειρία τους.

 

 

Έμφυλα στερεότυπα στην εκπαίδευση

Το εκπαιδευτικό μας σύστημα κατοχυρώνει , θεωρητικά τουλάχιστον, την ισότητα των δύο φύλων και διέπεται από τις αρχές της ίσης  μεταχείρισης όλων των μαθητών/τριών. Ωστόσο δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι το σχολείο είναι ένας χώρος απαλλαγμένος από τα κοινωνικά στερεότυπα και τις έμφυλες ανισότητες ( αυτές που οφείλονται στο αν είσαι άντρας ή γυναίκα) που διέπουν όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής ( ανισότητα φύλων και ανδρική ηγεμονία). Το σχολείο, ως βασικός φορέας κοινωνικοποίησης, μεταφέρει αξίες και μοντέλα συμπεριφοράς που σε πολλές περιπτώσεις προωθούν έμφυλα στερεότυπα.

Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή….

Από το χθες στο σήμερα……

Ιστορική αναδρομή

Το δικαίωμα φοίτησης των Ελληνίδων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση ( Δημοτικό σχολείο) κατοχυρώνεται νομοθετικά με το διάταγμα του 1834. Η εκπαίδευσή τους όμως περιλαμβάνει πιο απλοποιημένα μαθήματα ενώ απαγορεύεται η συνεκπαίδευση. Στόχος της εκπαίδευσης των κοριτσιών εκείνα τα χρόνια δεν είναι η επαγγελματική αποκατάσταση, αλλά η  προετοιμασία τους ως μελλοντικές σύζυγοι και μητέρες. Η Μέση εκπαίδευση των κοριτσιών καλύπτεται από τα Παρθεναγωγεία με σκοπό να τις καταστήσουν καλές θυγατέρας και οικοδέσποινες (Ζιώγου-Καραστεργίου 1994).

Το 1890  το ελληνικό έθνος  θα αποκτήσει την πρώτη φοιτήτρια. Πρόκειται για την Ιωάννα Στεφανοπούλου (ή Στεφανόπολι), αν και ο πρύτανης θα διαμαρτυρηθεί στο υπουργείο «δια την ανάμειξιν των φύλων». Το 1895 γράφτηκαν πέντε φοιτήτριες στην Ιατρική Σχολή Αθηνών (ανάμεσα τους και οι αδελφές Παναγιωτάτου). Οι συμφοιτητές τους, πνεύματα «ανοιχτά» και «ελεύθερα», διαμαρτυρήθηκαν «δια την εισβολή του ποδόγυρου εις τον περίγυρο του Ιπποκράτους».

Το 1908 η Αγγελική Παναγιωτάτου έχει τελειώσει με άριστα το πτυχίο της στην Αθήνα και έχει, ήδη, μετεκπαιδευθεί στην Γερμανία. Οι καθηγητές της αποδεικνύονται πιο φιλελεύθεροι από τους φοιτητές και της εμπιστεύονται τη θέση της υφηγήτριας στην Ιατρική Σχολή Αθηνών. Οι άντρες φοιτητές ωρύονταν από τα θρανία και φώναζαν προς την καθηγήτρια τους: «Στην κουζίνα! Στην κουζίνα!». Τελικά, η Παναγιωτάτου απολύθηκε από το αξίωμά της  και διορίστηκε καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο του Καΐρου. Θα ένιωσαν κάπως αμήχανα, γιατί όπως όλοι οι θρασύδειλοι ντρέπονται, όταν φανερώνονται οι ντροπές τους και όχι, όταν τις κάνουν.

Κατά τη δεκαετία του 1960 παρατηρείται εγκατάλειψη της στοιχειώδους εκπαίδευσης  καθώς καλούνται να συμβάλλουν στο μεγάλωμα των μικρότερων μελών οικογένειας, να βοηθήσουν στο νοικοκυριό αλλά και να δουλέψουν, προκειμένου να συνεισφέρουν οικονομικά στην οικογένεια. Αντίθετα η προσοχή της οικογένειας ήταν στραμμένη στην εκπαίδευση των αγοριών. Κατά τη δεκαετία του 1970 παρατηρείται αύξηση της συμμετοχής των Ελληνίδων στην εκπαίδευση ενώ το 1979 καταργείται η αμιγής και καθιερώνεται η μικτή εκπαίδευση (Ζιώγου-Καραστεργίου 2006).

Με την πάροδο των χρόνων παρατηρείται  σταδιακή αύξηση του ποσοστού συμμετοχής των κοριτσιών και γυναικών στην ελληνική εκπαίδευση  και καταλήγουμε στη σημερινή αριθμητική υπεροχή τους σε όλες τις βαθμίδες. Μια αριθμητική υπεροχή που δεν αντανακλάται και στις διευθυντικές θέσεις και στις θέσεις ευθύνης καθώς το ποσοστό κάλυψής τους από γυναίκες είναι εξαιρετικά μικρό. Στην Ελλάδα τα κορίτσια βελτιώνουν τα τελευταία χρόνια τις σχολικές τους επιδόσεις και εμφανίζουν μεγαλύτερο ποσοστό εισαγωγής στην ανώτατη εκπαίδευση. Παρόλα αυτά όμως οι επιλογές των πανεπιστημιακών σχολών και των επαγγελμάτων τους στρέφεται γύρω από τα παραδοσιακά γυναικεία επαγγέλματα (εκπαιδευτικοί, νοσηλεύτριες κ.ά.), ενώ δεν έχουν ανάλογες φιλοδοξίες και επιτυχίες στον επαγγελματικό τομέα. (Χαριστού 1989, Βιτσιλάκη-Σορωνιάτη 1997)

Έμφυλες αναπαραστάσεις στα σχολικά εγχειρίδια  του Δημοτικού σχολείου

Σε  έρευνα που πραγματοποιήθηκε από τους Πλιόγκου, Κανταρτζή,& Τριανταφύλλου, (2017), παρατηρούνται έμφυλες αναπαραστάσεις στα σχολικά εγχειρίδια των δύο τελευταίων τάξεων του Δημοτικού σχολείου. Τα αγόρια εμφανίζονται να  αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες, να διεκπεραιώνουν επιτυχώς εργασίες, να λύνουν προβλήματα και να καταλαμβάνουν την πρώτη θέση σε αγωνίσματα  και παιχνίδια. « Ο Λευτέρης  είναι άριστος μαθητής» (Μαθηματικά ΣΤ΄), « Οι δύο καλύτεροι παίκτες των δύο ομάδων  ήταν ο  Αχιλλέας Ι. κι ο Σωτήρης Κ. (Μαθηματικά ΣΤ΄). Το ίδιο συμβαίνει και  στα σχολικά εγχειρίδια του «Ερευνώ και Ανακαλύπτω» της Ε ́και Στ ́ Δημοτικού, καθώς εμφανίζονται άντρες να σηκώνουν βάρη, να σπρώχνουν αυτοκίνητα, να οδηγούν και να δουλεύουν στο φυσικό αέριο και στα ορυχεία. Η παρουσία των γυναικών είναι περιορισμένη, ενώ όταν γίνεται αναφορά σε αυτές συνδέονται με δουλειές του σπιτιού και ψώνια.

Εδώ αξίζει να τονιστεί πως καταβάλλεται προσπάθεια στα νέα σχολικά βιβλία να εξαλειφθούν οι ανισότητες μέσα από αναφορές που παρουσιάζουν  τις γυναίκες σε δραστηριότητες εκτός νοικοκυριού κάτι που όμως είναι αποσπασματικό και αδυνατεί  να μειώσει τα σεξιστικά πρότυπα.

Η έρευνα έδειξε ότι στην πράξη και οι εκπαιδευτικοί διαφοροποιούν τη συμπεριφορά τους σύμφωνα με το φύλο των μαθητών/τριών. Η ελληνική και η ξενόγλωσση βιβλιογραφία επιβεβαιώνει ότι αφιερώνουν περισσότερο χρόνο και προσοχή σε αγόρια (Spender & Sarah 1980, Tsouroufli 2002). Οι εκπαιδευτικοί έχουν διαφορετικές προσδοκίες για τα αγόρια και τα κορίτσια (Younger et al. 1999). Περιμένουν από τα αγόρια ότι θα ασκήσουν επαγγέλματα υψηλού κύρους και τα ενθαρρύνουν προς αυτή την κατεύθυνση, ενώ προωθούν τα κορίτσια προς περισσότερο παραδοσιακά γυναικεία επαγγέλματα (Stanworth 1981).

Επιπλέον – βάσει μελετών που έχουν γίνει – αιτιολογούν τις επιδόσεις των μαθητών/τριών διαφορετικά: τα αγόρια, σύμφωνα με εκπαιδευτικούς, αποτυγχάνουν λόγω έλλειψης προσπάθειας, ενώ τα κορίτσια αποτυγχάνουν επειδή δεν είναι αρκετά ικανά, ενώ τις καλές επιδόσεις των κοριτσιών, τις αποδίδουν στην αυξημένη προσπάθεια που καταβάλλουν, ενώ των αγοριών στις ιδιαίτερες νοητικές τους ικανότητες (Dweck 1980, Riddel 1989, Φρόση 2000 στο Φρόση κ.ά. 2001).

Προτάσεις για εξάλειψη των ανισοτήτων στην εκπαίδευση των φύλων.

Στο σημερινό σχολείο οι εκπαιδευτικοί προσπαθούν να μη γίνεται διαχωρισμός με βάση το φύλο, όμως αυτό δε συμβαίνει πάντα στην πράξη, καθώς είναι επηρεασμένοι από το κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο έχουν μεγαλώσει, ζουν και εργάζονται. Η ηλικία, οι σπουδές, ο χαρακτήρας παίζουν αποφασιστικό ρόλο για τη στάση και τα στερεότυπα απέναντι στο διαχωρισμό των φύλων.

Οι γονείς επίσης έχουν διαφορετικές προσδοκίες αντιμετώπισης των υιών τους σε σχέση με τις θυγατέρες τους από τους εκπαιδευτικούς. Η φράση «Ε, αγόρι είναι…» ακούγεται ακόμα σε μεγάλο βαθμό προσπαθώντας να δικαιολογήσει ακόμα και παραβατική συμπεριφορά που από ένα αγόρι είναι κατανοητή και αποδεκτή.

Στην ελληνική κοινωνία τα στερεότυπα για τα δύο φύλα είναι βαθιά ριζωμένα και χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να αλλάξουν οι αντιλήψεις.

Η εκπαίδευση, λόγω της φύσης της, θεωρείται κλειδί για την εξάλειψη των στερεοτύπων φύλου που οδηγούν στον  έμφυλο διαχωρισμό και στις ανισότητες του φύλου σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής .

Σε αυτή την κατεύθυνση να τι μπορούμε να κάνουμε ως εκπαιδευτικοί :

  • Προσέχουμε στις εκφράσεις και στο ύφος της γλώσσας που χρησιμοποιούμε, για «κρυφά» νοήματα που μεταφέρουμε εναντίον κάποιου φύλου. (Ο δάσκαλος είναι πιθανότερο να ζητήσει από ένα αγόρι τη μετακίνηση ενός θρανίου παρά από ένα κορίτσι)
  • Δίνουμε παραδείγματα πρότυπων και των δυο φύλων (ιστορικά πρόσωπα, ηρωικές φιγούρες, επιστήμονες, κ.ά.)
  • Εξηγούμε ότι είμαστε ελεύθεροι να ακολουθήσουμε ή να μην ακολουθήσουμε τις κοινωνικά αποδεκτές συμπεριφορές για το φύλο μας (σε χρώματα, παιχνίδια, δραστηριότητες, πεδία ενδιαφερόντων, κ.ά.).
  • Προσπαθούμε να μην επηρεάζεται η συμπεριφορά μας και οι προσδοκίες μας από το φύλο του παιδιού.
  • Προσπαθούμε να μην διαχωρίζουμε τα παιδιά σε ομάδες αγοριών και κοριτσιών στην καθημερινή πρακτική και να τονίζουμε τις διαφορές τους (π.χ. τα κορίτσια πάλι κουτσομπολεύουν, τα αγόρια σίγουρα θα θέλουν να παίξουν ποδόσφαιρο).
  • Εξηγούμε και προσφέρουμε ενημέρωση για την βία που υποκινείται από τον σεξισμό και τα έμφυλα στερεότυπα, προκειμένου να μην ασκούν και να μην δέχονται οποιαδήποτε μορφή βίας λόγω του φύλου τους εντός και εκτός του σχολείου.

Συνοψίζοντας:

Τα έμφυλα στερεότυπα από τη μια περιορίζουν τις εκπαιδευτικές και επαγγελματικές επιλογές των μαθητών/τριών και από την άλλη καθιστούν τα κορίτσια και όσα παιδιά δεν εμπίπτουν στη στερεοτυπική απεικόνιση του φύλου τους ευάλωτα στη βία και στον σχολικό εκφοβισμό.

Αλλάζοντας τον τρόπο σκέψης και αντίδρασής μας μας δίνεται  μια εξαιρετική ευκαιρία για ουσιαστικές παρεμβάσεις και δομικές αλλαγές, οι οποίες μπορούν να έχουν αντανάκλαση στο σύνολο της κοινωνίας.

Εγώ και εσύ μαζί μαθαίνουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα!

Σε μια σχολική χρόνια ιδιαίτερη και δύσκολη στο σχολείο μας αποφασίσαμε να μιλήσουμε για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Συμμετέχοντας στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα της Διεθνούς Αμνηστίας «Εγώ και εσύ μαζί, μαθαίνουμε τα Ανθρώπινα Δικαιώματα», οι μαθητές/ριες της Στ τάξης συζήτησαν, ερεύνησαν, αναρωτήθηκαν, έμαθαν τη σημασία κατοχύρωσης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, έμαθαν να αντιλαμβάνονται τον ρατσισμό, να καταλαβαίνουν  ποια είναι τα στερεότυπα που οδηγούν σε προκαταλήψεις και διακρίσεις και τελικά να προασπίζονται τα δικαιώματα του ανθρώπου σε κάθε περίσταση.

Μέσα από τα μαθήματά μας προέκυψε μια τοιχογραφία στο σχολείο, για να υπενθυμίζει σε όλους μας πόσο σημαντικό είναι να υπερασπιζόμαστε και να προάγουμε τα Ανθρώπινα Δικαιώματα σε κάθε έκφανση της ζωής μας. Η τοιχογραφία δημιουργήθηκε από την εικαστικό του σχολείου κα Μπουρίκα Μαρία σε συνεργασία με τους/τις μαθητές/ριες της Στ τάξης.

Επιπλέον τα παιδιά ερεύνησαν πώς εφαρμόζεται το δικαίωμα στην εκπαίδευση στη χώρα μας μέσα στην πορεία της ιστορίας μέχρι σήμερα. Προσανατολίστηκαν κυρίως στη διερεύνηση των κοινωνικών και των έμφυλων διακρίσεων. Αποτέλεσμα της έρευνας αυτής ήταν η σύνταξη δύο άρθρων.

Το Στ΄1 μελέτησε τις έμφυλες διακρίσεις, δηλαδή τις διακρίσεις που οφείλονται στο φύλο ( άντρας, γυναίκα). Τα παιδιά μελέτησαν άρθρα και επιστημονικές εργασίες, πήραν συνεντεύξεις από μέλη των οικογενειών τους και κατέληξαν σε συμπεράσματα τα οποία κατέγραψαν. Έπειτα, με τη βοήθεια των εκπαιδευτικών τους συνέταξαν άρθρο με τίτλο «Το δικαίωμα στην εκπαίδευση στην Ελλάδα: Διερευνώντας τις έμφυλες διακρίσεις».

Το Στ΄2 ασχολήθηκε με τις κοινωνικές διακρίσεις στο σχολείο, δηλαδή με τις διακρίσεις αυτές που απορρέουν από την κοινωνική  και οικονομική τάξη των μαθητών και των οικογενειών τους. Και εδώ οι μαθητές εργάστηκαν με τον ίδιο τρόπο. Μελέτησαν σχετική βιβλιογραφία και πήραν συνέντευξη από τους δικούς τους. Αποτέλεσμα αυτής της δουλειάς ήταν η συγγραφή του άρθρου «Το δικαίωμα στην εκπαίδευση στην Ελλάδα: Διερευνώντας τις κοινωνικές διακρίσεις.»

Τέλος, δημιουργήθηκε ένα βίντεο στο οποίο τα παιδιά αναφέρουν όλα τα δικαιώματα όπως αυτά αναγράφονται στην Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Κάνοντας μια αποτίμηση του προγράμματος – ως εκπαιδευτικοί – νιώθουμε ευτυχείς που καταφέραμε παρά τις αντίξοες συνθήκες να ασχοληθούμε με ένα θέμα που αφορά όλους τους ανθρώπους, σε όλο τον κόσμο και σε κάθε συνθήκη. Οι μαθητές και οι μαθήτριες έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον για το θέμα και απολαύσαμε όλοι μαζί σημαντικές συζητήσεις και συγκινητικές στιγμές.

 

ΕΓΩ ΚΑΙ ΕΣΥ ΜΑΖΙ: ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

 

 

1948. Η ανθρωπότητα μόλις έχει βγει από τον πιο ανελέητο πόλεμο που γνώρισε ποτέ.

Οι μνήμες είναι ακόμα νωπές και οι πληγές ανοιχτές.

Οι αρχηγοί των κρατών αποφασίζουν να μην αφήσουν να συμβεί άλλη φορά τέτοια θηριωδία.

Έτσι, στις 10 Δεκεμβρίου του 1948 υιοθετείται από τα Ηνωμένα Έθνη η Οικουμενική Διακήρυξη ων Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Σήμερα, 62 χρόνια μετά, η συζήτηση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα παραμένει επίκαιρη σε πολλά μέρη του κόσμου συμπεριλαμβανομένης και της χώρας μας.

Στο σχολείο μας, φέτος για πρώτη χρονιά, υλοποιήσαμε το εκπαιδευτικό πρόγραμμα της Διεθνούς Αμνηστίας «Εγώ και εσύ μαζί: εκπαίδευση στα ανθρώπινα δικαιώματα» με τους μαθητές της Στ’ τάξης.

Το βίντεο που ακολουθεί, προέκυψε από τα μαθήματα αυτά κατά τη διάρκεια των οποίων οι μαθητές αντάλλαξαν απόψεις, εξέφρασαν απορίες, έκαναν έρευνα και εν τέλει έμαθαν πως όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι ανεξαρτήτως φύλου, χρώματος, εθνικότητας, θρησκευτικών πεποιθήσεων, αντιλήψεων, οικονομικής και κοινωνικής τάξης και σεξουαλικού προσανατολισμού.

 

Στον παρακάτω υπερσύνδεσμο μπορείτε να παρακολουθήσετε ένα βίντεο που έφτιαξαν οι μαθητές:

Aνθρώπινα Δικαιώματα   Video_

 

Οι εκπαιδευτικοί

Παναγοπούλου Έλενα

Πανταζή Βασιλική

Τριανταφυλλόπουλος Νίκος

ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟ 1948 ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΔΙΕΡΕΥΝΩΝΤΑΣ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

Το εκπαιδευτικό σύστημα αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες στην δομή της κοινωνίας. Το σχολείο, από το νηπιαγωγείο μέχρι και το πανεπιστήμιο, είναι ο χώρος όπου ο άνθρωπος αποκτά γνώσεις, αναπτύσσει δεξιότητες, διερευνά τον κόσμο, χτίζει τον εαυτό του και βάζει τις βάσεις για την πραγματοποίηση των ονείρων του.

Ένας τέτοιος χώρος οφείλει να λειτουργεί δημοκρατικά, απαλλαγμένος από στερεότυπα και προκαταλήψεις. Οφείλει να δίνει ίσες ευκαιρίες σε όλους/ες τους/τις μαθητές/τριες  χωρίς να επιτρέπει στις κοινωνικές και ταξικές διαφορές τους να αποτελούν τροχοπέδη στην εξέλιξή τους.

Σήμερα, το σχολείο και το εκπαιδευτικό σύστημα στο σύνολο του γενικά, δίνει την ευκαιρία να φοιτήσουν όλοι σε αυτό ισότιμα. Όμως είναι πράγματι έτσι; Και ήταν πάντα έτσι; Το ουσιαστικό ερώτημα είναι: «Είναι το σχολείο απαλλαγμένο από κοινωνικές διακρίσεις;»

Οι μαθητές του Στ΄2 αποφάσισαν να ερευνήσουν το θέμα και να απαντήσουν στο ερώτημα αυτό. Με τη βοήθεια των εκπαιδευτικών αναζήτησαν πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση στην Ελλάδα σε ό,τι αφορά στην εκπαίδευση από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου έως και σήμερα.

Διαπίστωσαν αρκετές ανισότητες, τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν. Μέσα από τις διηγήσεις των δικών τους ανθρώπων, που έζησαν τη μαθητική τους ζωή σε προηγούμενες δεκαετίες, κατάλαβαν την αυστηρότητα/ αυταρχικότητα των εκπαιδευτικών και του σχολείου γενικότερα.

Τιμωρίες, που μερικές φορές άγγιζαν τα όρια του εξευτελισμού, ήταν στη καθημερινότητά τους σε τέτοιο βαθμό που σε όλους φαινόταν φυσιολογικό. Συνηθισμένα παραδείγματα αποτελούσαν τα χτυπήματα με το χάρακα ή τη βέργα μπροστά σε όλη την τάξη για παραδειγματισμό, τα χαστούκια στο πρόσωπο, η παραμονή σε όρθια στάση στη γωνία της αίθουσας κ.ά.

Στις πόλεις τα παιδιά είχαν σίγουρα περισσότερες  ανέσεις. Στα χωριά και στα απομακρυσμένα μέρη οι μαθητές διδάσκονταν μέχρι πρόσφατα από έναν μόνο δάσκαλο για όλες τις τάξεις. Επίσης, οι καιρικές συνθήκες, είτε σε ορεινά μέρη είτε σε απομακρυσμένα νησιά ακόμα και σήμερα δημιουργούν δυσκολίες στην πρόσβαση των μαθητών στα σχολεία τους.

Ένα ακόμα εμπόδιο στην άσκηση του δικαιώματος στην εκπαίδευση αποτελεί, διαχρονικά, η κοινωνικο-οικονομική θέση της οικογένειας του μαθητή. Πολυμελείς οικογένειες, οικογένειες με χαμηλό οικονομικό επίπεδο, παιδιά προσφυγικών οικογενειών, μεταναστών, παιδιά οικογενειών που ζουν στο κοινωνικό περιθώριο (τοξικοεξαρτώμενοι γονείς, φυλακισμένοι, οικογένειες κάτω από το όριο της φτώχειας) αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες στην εκπαίδευση. Οι δυσκολίες αυτές δεν είναι μόνο οικονομικές (παιδιά που δεν πάνε σχολείο γιατί δεν έχουν ρούχα ή σχολικά είδη) αλλά και κοινωνικές. Το σχολείο, και τα προηγούμενα χρόνια και σήμερα, αναπαράγει τα πρότυπα της κυρίαρχης κοινωνικής τάξης στην γλώσσα, την αγωγή και το ύφος. Τα παιδιά των περιθωριοποιημένων οικογενειών πολλές φορές δεν μπορούν να ακολουθήσουν το ύφος και την αγωγή που αναπαράγει και απαιτεί το σχολείο, ενώ φαίνεται να αντιμετωπίζουν δυσκολίες και στην κατανόηση του γλωσσικού επιπέδου. Οι μαθητές αυτοί συχνά εγκαταλείπουν το σχολείο μόλις ολοκληρώσουν την υποχρεωτική φοίτηση (Γυμνάσιο) ή και νωρίτερα. Επιπλέον, σε κοινωνικές ομάδες όπως οι Ρομά επικρατεί ο αναλφαβητισμός με εξαιρετικά μεγάλη ευθύνη της πολιτείας.

Η σχολική διαρροή στα προηγούμενα χρόνια είχε τις ρίζες της στην παιδική εργασία και την ανάγκη της οικογένειας για αύξηση του εισοδήματος. Παράλληλα, το εκπαιδευτικό σύστημα έβαζε σημαντικά εμπόδια στους μαθητές με τις συνεχείς προαγωγικές εξετάσεις, η αποτυχία στις οποίες συχνά οδηγούσε σε παραίτηση από το σχολείο.

Σήμερα οι κοινωνικές διακρίσεις που συναντά κανείς στο σχολείο αφορούν κυρίως το κοινωνικό επίπεδο των μαθητών. Έρευνες έχουν δείξει πως υπάρχουν εκπαιδευτικοί που, ασυνείδητα, συμπεριφέρονται διαφορετικά στους μαθητές που προέρχονται από την κυρίαρχη αστική τάξη σε σχέση με εκείνους που προέρχονται από οικογένειες χαμηλότερου κοινωνικού επιπέδου. Οι δεύτεροι συχνά αντιμετωπίζονται με καχυποψία από τους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι αναπαράγοντας στερεότυπα και προκαταλήψεις ασυνείδητα, διαφοροποιούν την συμπεριφορά τους και τις προσδοκίες τους σε σχέση με αυτούς τους μαθητές. Έτσι, δημιουργείται ένα αρνητικό σχολικό κλίμα, το οποίο εμποδίζει την ένταξη των μαθητών αυτών στο σχολικό περιβάλλον και την άρτια ανάπτυξη των όποιων δυνατοτήτων τους.

Μέσα στο πέρασμα των χρόνων έχει γίνει μεγάλη πρόοδος, ώστε όλα τα παιδιά να απολαμβάνουν ισότιμα το δικαίωμά τους στην εκπαίδευση. Έχουν αρθεί σημαντικά εμπόδια όπως η παιδική εργασία, η δυσκολία στην πρόσβαση στη σχολική μονάδα ακόμα και η αντίληψη πως τα παιδιά φτωχών οικογενειών δεν είναι αρκετά «ικανά» και «έξυπνα» για να λάβουν σχολική και ακαδημαϊκή μόρφωση. Σίγουρα το κράτος και η κοινωνία έχουν κάνει άλματα σε αυτό τον τομέα. Ωστόσο, εντοπίζονται ακόμα διακρίσεις στο σχολείο που σχετίζονται με την κοινωνική τάξη των μαθητών. Για να προχωρήσουμε ακόμα περισσότερο σε ένα σχολείο δημοκρατικό και δίκαιο για όλους, οι διακρίσεις αυτές πρέπει να εξαλειφθούν. Με συνεχή επιμορφωτικά προγράμματα για τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς και τους μαθητές, με υποστήριξη από ειδικούς επιστήμονες, κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους, με την ένταξη στο σχολικό πρόγραμμα προγραμμάτων διδασκαλίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων οι κοινωνικές διακρίσεις κάποια μέρα θα ανήκουν στην ιστορία.

2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου καθιέρωσε το Διεθνές Συμβούλιο Βιβλίων για την Νεότητα (IBBY), το 1966, την ημέρα των γενεθλίων του μεγάλου Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (2 Απριλίου 1805), με σκοπό να εμπνεύσει στα παιδιά την αγάπη για το διάβασμα και να προκαλέσει την προσοχή των μεγαλυτέρων στο παιδικό βιβλίο.

Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της IBBY ετοιμάζει ένα μήνυμα και μία αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο. Το 2021, υπεύθυνο για το υλικό του εορτασμού είναι το τμήμα των ΗΠΑ. Το μήνυμα της σημερινής Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου με τίτλο «Η μουσική των λέξεων» υπογράφει η Αμερικανοκουβανέζα ποιήτρια Μαργκαρίτα Ένγκλ (γ. 1951) και είναι το ακόλουθο:

Όταν διαβάζουμε, το μυαλό μας βγάζει φτερά.
Όταν γράφουμε, τα δάχτυλά μας τραγουδούν.

Οι λέξεις είναι ήχοι από τύμπανα και φλάουτα στη σελίδα,
καλλίφωνα πουλιά που πετούν ψηλά, ελέφαντες που σαλπίζουν,
ποτάμια που κυλούν, καταρράκτες που ξεχύνονται,
πεταλούδες που στροβιλίζονται
ψηλά στον αέρα!

Οι λέξεις μας καλούν να χορέψουμε – ρυθμούς, στίχους,
χτυποκάρδια, παλιές ιστορίες και νέες,
φανταστικές και αληθινές.

Είτε είσαι στο σπίτι ασφαλής
ή τρέχεις να περάσεις τα σύνορα για μια άλλη χώρα
και μια ξένη γλώσσα, οι ιστορίες και τα ποιήματα
σου ανήκουν.

Όταν μοιραζόμαστε λέξεις, οι φωνές μας
γίνονται η μουσική του μέλλοντος,
ειρήνη, χαρά και φιλία,
μια μελωδία
ελπίδας.

Απόδοση: Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου

Οι μαθητές της Α΄τάξης του σχολείου μας  με πρωτοβουλία της δασκάλας τους Γκούγκουλη Δήμητρας  στα πλαίσια εορτασμού αυτής της ημέρας κάλεσαν μέσω τηλεδιάσκεψης μια συγγραφέα στην ομάδα τους για να συζητήσουν μαζί της.

Και να ποιο ήταν το αποτέλεσμα:

Συνέντευξη από τη συγγραφέα Ντόγκα Φίλη

Με αφορμή την παγκόσμια μέρα παιδικού βιβλίου οι μαθητές της Α τάξης του 12ου Δημοτικού σχολείου Καλαμάτας αναλαμβάνουν τον ρόλο δημοσιογράφου και παίρνουν συνέντευξη από τη Μεσσήνια συγγραφέα κυρία Φίλη Ντόγκα.

Πώς αντλείτε την έμπνευση για τα βιβλία σας; (Ζαχαρένια)

Την έμπνευσή μου την αντλώ από εσάς τα παιδιά. Είστε η πηγή. Και να είσαι βέβαιη Ζαχαρένια μου ότι το όνομά σου σίγουρα θα το χρησιμοποιήσω σε ένα από τα επόμενα βιβλία μου. Έχεις πολύ ωραίο όνομα!

Πώς γράφουμε ένα βιβλίο, τι έχουμε στο νου μας;( Αναστασία)

Πριν γράψω ένα βιβλίο έχω όλη την ιστορία του μέσα στο μυαλό μου. Φυσικά καθώς γράφω την επεξεργάζομαι και προσθέτω κι άλλα στοιχεία. Ξαναδιαβάζω όσα έγραψα και τα βελτιώνω.

Πόσα βιβλία έχετε γράψει; (Αδαμαντία)

Έχω γράψει δύο βιβλία μέχρι τώρα. Ο Τρύφωνας μετρά και ξαναμετρά και τις Ιστορίες κατασκήνωσης που είναι για πιο μεγάλα παιδιά και μπορείτε να το διαβάσετε αργότερα.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας παιδικού βιβλίου; (Νικολέττα)

Πολλοί είναι αγαπημένοι μου συγγραφείς….

Είχατε φανταστεί την εικόνα στο βιβλίο σας; (Ελένη Κ.)

Δεν είχα φανταστεί επακριβώς την εικόνα του Τρύφωνα. Είχα στο μυαλό μου ότι είναι ένα γλυκό παιδί με μια γλυκιά φατσούλα. Όταν ο εικονογράφος, ο κύριος Διονύσης Καραβίας, μου έστειλε τα σκίτσα χάρηκα πολύ γιατί είχε δημιουργήσει τους ήρωες όπως τους ήθελα. Μου άρεσαν πολύ όπως τους είχε αποτυπώσει.

Συνεργάζεστε με κάποιον άλλο συγγραφέα; (Μελίνα)

Δεν έχω συνεργαστεί ακόμα με κάποιον άλλο συγγραφέα, θα ήθελα όμως πολύ να το κάνω κάποια στιγμή.

Έχετε ετοιμάσει κάποιο άλλο βιβλίο για παιδιά; (Ιωάννα)

Ναι έχω ετοιμάσει κάποιο ακόμα βιβλίο που είναι για πιο μεγάλα παιδιά, εφήβους.

Ποιον ήρωα από τα βιβλία σας αγαπάτε περισσότερο; (Σπύρος)

Όλους τους ήρωες τους αγαπώ από τα βιβλία μου…..

Είστε γονιός; Πώς περνάτε τον χρόνο σας με τα παιδιά σας; (Ροδένια)

Ναι είμαι γονιός. Έχω δύο παιδιά, ένα αγόρι και ένα κορίτσι. Περνάμε πολύ χρόνο μαζί και μας αρέσει να παίζουμε να διαβάζουμε να πηγαίνουμε βόλτες. Ο μεγάλος μου γιος είναι ανεξάρτητος πια και διαβάζει μόνος του όποια βιβλία του αρέσουν όμως με την μικρή μου κόρη ασχολούμαι πολλές ώρες και διαβάζουμε πολλά βιβλία μαζί.

Τι μήνυμα θα θέλατε να περάσετε με αφορμή την παγκόσμια μέρα παιδικού βιβλίου; (Ελένη Β)

Να κρατήσετε στο μυαλό σας ότι είναι τόσα πολλά τα οφέλη από το διάβασμα των βιβλίων που αξίζει να το κάνετε. Είναι πολύ σημαντικό να διαβάζετε είτε μόνοι σας, τώρα που έχετε μάθει να διαβάζετε, είτε με τους παππούδες τις γιαγιάδες, είτε τους γονείς σας. Μπορείτε ακόμα να γράψετε και το δικό σας βιβλίο!

Επίσκεψη στο Κέντρο Δημιουργικού Ντοκιμαντέρ Καλαμάτας

Στις 24 Οκτωβρίου του 2019 η Ε και η ΣΤ τάξεις του σχολείου μας επισκέφθηκαν το Κέντρο Δημιουργικού Ντοκιμαντέρ Καλαμάτας στην οδό «Μπενάκη 11». Εκεί παρακολουθήσαμε δύο πολύ σπουδαία ντοκιμαντέρ τους «Ηλιόσπορους» και τον «Βουκεφάλα».
Οι «Ηλιόσποροι» είχαν θέμα την προσπάθεια μιας ομάδας παιδιών να επιβιώσουν στους δρόμους της Αθήνας πουλώντας ηλιόσπορους. Απέσπασε Ειδική Μνεία Καλύτερου Μεσογειακού Ντοκιμαντέρ στο Διεθνές Φεστιβάλ Μεσογειακού Ντοκιμαντέρ Sole Luna στο Παλέρμο της Σικελίας.
Ο «Βουκεφάλας» αναφερόταν στην Σελίν Βαν Τιλ, μια αμαζόνα στην ελβετική εθνική ιππική ομάδα η οποία υπέστη σοβαρό τραυματισμό στο κεφάλι. Ήταν μόλις 16 ετών. Μετά από αρκετές εβδομάδες σε κώμα χωρίς τη δυνατότητα να μιλάει ή να περπατάει. Ο Βουκεφάλας είναι η ιστορία της Σελίν για την οποία το «όλα είναι δυνατά» δεν είναι απλώς μια έκφραση, αλλά μια πραγματικότητα που ζει καθημερινά.
Όταν τελείωσε η προβολή των ντοκιμαντέρ η υπεύθυνη μας μίλησε για το ηθικό δίδαγμα της κάθε ταινίας. Δηλαδή ότι πρέπει να προσπαθούμε να είμαστε δυνατοί σε ότι μας συμβαίνει, να μην το βάζουμε κάτω και να έχουμε πίστη στον εαυτό μας ότι θα τα καταφέρουμε.

 

Ρητορικοί αγώνες!

Στο κατάμεστο αμφιθέατρο “Ν.Πολίτης” του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου στην Καλαμάτα διεξήχθησαν 10 Ιουνίου για τρίτη χρονιά οι Αγώνες Ρητορικής Τέχνης για μαθητές και μαθήτριες Δημοτικού.

Οι αγώνες ρητορικής διοργανώθηκαν από το Τμήμα Φιλολογίας Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και από το ΠΕ.Κ.Ε.Σ. Πελοποννήσου, με τους μαθητές να διαγωνίζονται σε δύο κατηγορίες, στον Αυθόρμητο Λόγο και στη Νοηματική ανάγνωση.

Διαγωνίστηκαν 90 μαθητές και μαθήτριες της Ε’ και της ΣΤ’ από 17 Δημοτικά  Σχολεία της Μεσσηνίας.

Ένα σημαντικό βήμα για όλα αυτά τα παιδιά που συμμετείχαν, να αρθρώσουν για πρώτη φορά δημόσιο λόγο σε μεγάλο κοινό-μαθητές, δασκάλους, αλλά και γονείς- που τους παρακολουθούσαν με προσήλωση.

Τα παιδιά συμμετείχαν με πολλή χαρά και ενθουσιασμό, αλλά και με κάποιο καρδιοχτύπι, απόλαυσαν όμως την πρωτόγνωρη αυτή εμπειρία.

 

Πολιτιστική εβδομάδα 2019

Αγαπητοί γονείς

Η εβδομάδα από τη Δευτέρα 10 Ιουνίου έως την Παρασκευή 14 Ιουνίου που είναι και η τελευταία ημέρα λειτουργίας της σχολικής μονάδας θα είναι εβδομάδα πολιτιστικών δράσεων για το σχολείο μας.

Σας περιμένουμε να μας τιμήσετε με την παρουσία σας και να σας δοθεί παράλληλα η δυνατότητα να παρακολουθήσετε πώς τα παιδιά σας αξιοποίησαν τις ευκαιρίες που τους δόθηκαν στη διάρκεια της χρονιάς να εντρυφήσουν σε θέματα Περιβαλλοντικά, Αγωγής υγείας, Πολιτιστικά κ.ά.

Το πρόγραμμα έχει ως εξής:

Δευτέρα 10/06/2019: Συμμετοχή στους 3ους Ρητορικούς Αγώνες

Τόπος: Πανεπιστήμιο                                            Ώρα: 8:30 π.μ.

Τρίτη 11/06/2019: Παρουσίαση προγραμμάτων Ευέλικτης Ζώνης

Τάξη Δ΄ : «Υγιεινή Διατροφή»                                    Ώρα: 9:00 π.μ.

Τάξη Β΄: «Παλιά επαγγέλματα ζωντανέψτε»          Ώρα: 10:00 π.μ.

Τάξη: Γ΄ : « Νοιάζομαι για το περιβάλλον»              Ώρα: 11:00 π.μ.

Τόπος:  Αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου

Τετάρτη 12/06/2019 : Καλοκαιρινή γιορτή για τη λήξη του σχολικού έτους με τίτλο: « Φτερουγίσματα…»

Τόπος:  Προαύλιο 12ου Δημοτικού Σχολείου            Ώρα:  7:00 μ.μ.

Πέμπτη 13/06/2019:  Παρουσίαση δραστηριοτήτων

Ε΄τάξη : « Ελληνική Γλώσσα»                                 Ώρα : 9:00 π.μ.

Στ΄Τάξη: « Πάμε Χαβάη»                                         Ώρα: 10:00 π.μ.

Α΄τάξη: « Γερά δόντια-Χαρούμενα παιδιά»         Ώρα: 11:00 π.μ.

Τόπος: Αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου

Παρασκευή 14/06/2019: Προσέλευση στο σχολείο για επίδοση ελέγχου και τίτλων προόδου

Τόπος: Αίθουσες διδασκαλίας                                 Ώρα : 8:30 π.μ.

Σας περιμένουμε και προσδοκούμε θερμό χειροκρότημα!

ΥΓ: Η είσοδος είναι ελεύθερη και είστε προσκεκλημένοι ανεξάρτητα από το αν το παιδί σας φοιτά στη συγκεκριμένη τάξη που παρουσιάζει.

Ενημερώνουμε ότι κατά τη διάρκεια της πολιτιστικής εβδομάδας θα λειτουργεί στο σχολείο έκθεση με δημιουργίες από ανακυκλώσιμα υλικά.

Η ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ                           ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ           

ΛΑΪΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Την Τρίτη 2 Απριλίου , με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου , οι τάξεις  Α΄, Β΄, Δ1 και Δ2 μαζί με τις εκπαιδευτικούς τους επισκέφτηκαν και συμμετείχαν στις δραστηριότητες της Λαϊκής Βιβλιοθήκης Καλαμάτας.

Στο αμφιθέατρο του Πνευματικού Κέντρου μας υποδέχτηκαν μέλη του Συλλόγου Μικρασιατών, του Μεσσηνιακού Ερασιτεχνικού Θεάτρου και του Συλλόγου Επτανησίων. Μέσα από τραγούδια, μουσική και χορό μας παρουσίασαν μύθους του Αισώπου και άλλους με θέμα το ψέμα και τις συνέπειές του.

Ο πρώτος μύθος  ήταν μια διασκευή του γνωστού << Πινόκιο >>. Κάθε φορά που ο ήρωας έλεγε ψέματα – κι έλεγε πάρα πολλά μεγάλωνε η ξύλινη μύτη του. Τότε με το πριονάκι του την έκοβε και μάζευε όλα  αυτά τα ξύλα. Όταν συγκεντρώνονταν πολλά έφτιαχνε έπιπλα. Έφτασε να πουλά ξύλα ακόμη και σε μακρινές χώρες και έγινε πολύ πλούσιος. Χρειάστηκε κι έναν σύμβουλο να του βρίσκει ψέματα για να αποκτά περισσότερα ξύλα. Μια μέρα κάποιος τον συμβούλεψε να πει την αλήθεια και όλα του τα πλούτη θα γίνονταν πριονίδι.  Έτσι κι έγινε. Με τόσο πριονίδι που απέκτησε έφτιαξε το εργοστάσιο του χαρτιού. Οι άνθρωποι δεν πετούσαν τώρα πια τα βιβλία και δε χρειαζόταν να κόβουν δέντρα.

Στη συνέχεια παρακολουθήσαμε τη δραματοποίηση του παραμυθιού << Η μαϊμού και το δελφίνι >>, όπου το δελφίνι έσωσε τη μαϊμού από βέβαιο πνιγμό. Τελικά όμως την τιμώρησε για τα ψέματα που του έλεγε, ρίχνοντάς την στη θάλασσα.

Ο μύθος του Αισώπου << Ο ψεύτης βοσκός >> δίδαξε τι παθαίνουν όσοι προσπαθούν να κοροϊδέψουν τους άλλους.

Στο τέλος τα παιδιά ανέβηκαν στη σκηνή, τραγούδησαν και χόρεψαν μαζί με τους ηθοποιούς.

Στη συνέχεια  στην αίθουσα της Λαϊκής Βιβλιοθήκης θαύμασαν το πλήθος των βιβλίων, ενημερώθηκαν από την υπεύθυνη για τον τρόπο που μπορούν να επισκεφτούν το χώρο μαζί με τους γονείς τους και να δανειστούν βιβλία. Εκεί έγινε ανάγνωση του  παραμυθιού του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν  :  << Το μαγικό τσακμάκι >>.

Αφού ευχαριστήσαμε την υπεύθυνη , γεμάτοι όμορφα συναισθήματα,  επιστρέψαμε στο σχολείο.

      

ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ

Οι μαθητές της Δ’ τάξης ( Δ’1 και Δ’2) με τις εκπαιδευτικούς τους, επισκέφθηκαν στις 19 Μαρτίου,  το Σύγχρονο Μουσείο Τεχνολογίας, Επιστήμης και Καινοτομίας <<Ευγενία Κανελλοπούλου>>.

Το μουσείο αποτελεί χώρο έκθεσης κατασκευών, ευρεσιτεχνιών και πειραμάτων, χώρο μελέτης, έρευνας και δραστηριοτήτων. Όλες οι δημιουργίες έχουν επιστημονική ορθότητα, παιδαγωγική καταλληλότητα και ασφαλή χρήση.

Οι μαθητές εκεί θαύμασαν χειροποίητα τεχνολογικά εκθέματα που για τη δημιουργία τους απαιτήθηκε πολλή μελέτη, σχολαστική σχεδίαση και προσεκτική κατασκευή. Έμαθαν ότι για κάθε δημιουργία συνυπάρχουν πολλές επιστήμες: Μαθηματικά, Φυσική, Χημεία, Μηχανολογία και άλλες. Ο κάθε μαθητής χωριστά κράτησε στα χέρια του και χειρίστηκε ένα διαφορετικό έργο όπως: Έναν χειροκίνητο ανελκυστήρα σε διώροφο κτίριο, έναν ανεμόμυλο, μια θερμοτραμπάλα, ένα ρομπότ-δρομέα, μια βάση εκτόξευσης πυραύλων, ένα τηλεχειριζόμενο ερπυστριοφόρο, ένα πυροσβεστικό όχημα και άλλα χειροποίητα εκθέματα.

Ο υπεύθυνος του μουσείου κ. Χρήστος Κανελλόπουλος εξήγησε στα παιδιά την κάθε κατασκευή και τα ενθάρρυνε ώστε και αυτά να δημιουργήσουν ένα δικό τους έργο και μέσα από αυτή τη διαδικασία να μάθουν να σκέφτονται, να ερευνούν, να σχεδιάζουν, να πειραματίζονται, να ανακαλύπτουν, να κατασκευάζουν, να συνεργάζονται και να χαίρονται τις δημιουργίες τους.

Οι εντυπώσεις από την επίσκεψη ήταν πολύ θετικές και οι μαθητές ενθουσιασμένοι από τη συμμετοχή τους σε αυτήν.



Γνωρίζοντας ένα βυζαντινό ναό: Άγιοι Απόστολοι

Το μήνα Μάρτιο η Ε΄ τάξη πήγαμε στο Αρχαιολογικό Μουσείο προκειμένου να συμμετέχουμε σ΄ ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Γνωρίζοντας το Βυζαντινό ναό: Άγιοι Απόστολοι» που διοργάνωνε  η Βυζαντινή Εφορία Αρχαιοτήτων Μεσσηνίας για  μαθητές  του Δημοτικού και Γυμνασίου. Στο σχολείο, η κυρία μας εξήγησε πως σκοπός του προγράμματος είναι να γνωρίσουμε από κοντά έναν από τους σημαντικότερους ναούς της περιοχής μας, τόσο από πλευράς αρχαιολογικής αλλά και ιστορικής σπουδαιότητας, συνειδητοποιώντας το ρόλο που συνεχίζει να διαδραματίζει στο πέρασμα του χρόνου .

Μόλις φτάσαμε μας χώρισαν σε ομάδες και σαν μικροί «δημοσιογράφοι» ρωτούσαμε τους περαστικούς, αλλά και τους καταστηματάρχες τι γνωρίζουν για το συγκεκριμένο ναό. Όταν τελειώσαμε, συγκεντρωθήκαμε και εκεί, γύρω από το ναό, μας εξήγησαν πως ουσιαστικά, πρόκειται για δυο συγκολλημένες εκκλησίες, καταλήγοντας έτσι στη μορφή που γνωρίζουμε σήμερα, γεγονός που ξεχωρίζει από τους δύο τρούλους που φαίνονται από την εξωτερική πλευρά. Τον μικρό, όπου χτίστηκε τον 18ο αιώνα και τον μεγάλο της νεότερης κεντρικής αίθουσας, στα χρόνια της Ενετοκρατίας.

Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε τον εσωτερικό του χώρο, κατανοήσαμε τι είναι οι βυζαντινές τοιχογραφίες και μάθαμε πως οι περισσότερες από αυτές καταστράφηκαν από σεισμούς, ενώ καλύφτηκαν, όσες κατάφεραν να παραμείνουν, με ασβέστη.  Τέλος, σημαντική καταστροφή έγινε στο ναό  από τον σεισμό του 1986, αλλά αναστηλώθηκε τα επόμενα χρόνια.

Κατόπιν περάσαμε στο χώρο του μουσείο και εκεί μας εξήγησαν το ρόλο του συντηρητή, πόσο σημαντικός είναι για τα μνημεία, αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν καθημερινά. Μας έδειξαν πολλά από τα εργαλεία και τις ουσίες που χρησιμοποιούν προκειμένου να σταματήσουν την καταστροφή των αντικειμένων με το πέρασμα του χρόνου. Ήταν μια όμορφη εμπειρία για όλα τα παιδιά και ελπίζουμε να επαναληφθεί σύντομα.

Η συντακτική ομάδα:

Μητσέα Αθανασία

Μάλαμα Παναγιώτα

Κόντου Γρηγορία- Άννα

Μπιτσώνη Ζωή

Γκράση Ευαγγελία- Ιωάννα

 

 

Μουσείο παραδοσιακής φορεσιάς «Βικτωρία Γ. Καρέλια»

Οι μαθητές της Ε΄ τάξης, στα πλαίσια δίωρης εκπαιδευτικής δράσης, επισκέφτηκαν, το μήνα Μάρτιο, το μουσείο παραδοσιακής φορεσιάς « Βικτώρια Γ.Καρέλια» . Ο συγκεκριμένος εκθεσιακός χώρος στεγάζεται σε διατηρητέο κτήριο του 19ου αι., το οποίο παραχωρήθηκε στο Λύκειο Ελληνίδων από τον Δήμο Καλαμάτας με τη μορφή χρησιδανείου για 99 χρόνια, υπό τον όρο της αποπεράτωσης και διαμόρφωσης του σε εκθεσιακό χώρο ελληνικής ενδυμασίας.

Οι μαθητές στην αρχή περιηγήθηκαν στους χώρους του και εν συνεχεία πήραν μέρος στην εκπαιδευτική δράση « Πες μου τι φοράς να σου πω ποιος είσαι». Σκοπός του προγράμματος ήταν να βοηθήσει τους μαθητές να μάθουν περισσότερα για τις τοπικές φορεσιές της Ελλάδας και τους ανθρώπους που τις φορούσαν. Κατά τη διάρκεια της υλοποίησής του συνειδητοποίησαν την αλλαγή των ρούχων, στο πέρασμα του χρόνου, όπως επίσης και τις πληροφορίες που μας δίνουν τα ενδύματα για το φύλο, την ηλικία, τον τόπο και την εποχή που ζουν οι άνθρωποι, την ασχολία ή το επάγγελμα τους.
Στη συνέχεια παραθέτουμε τις εντυπώσεις των μαθητών από την επίσκεψή τους:
« Το μουσείο ήταν πολύ ωραίο, το ίδιο και το πρόγραμμα που κάναμε. Οι φορεσιές σε ταξίδευαν στο παρελθόν».
Το μουσείο ήταν πολύ ωραίο. Έμαθα για τις φορεσιές, τα υφάσματα που χρησιμοποιούσαν και παίξαμε, που αυτό σπανίως γίνεται σε άλλα μουσεία. Ήταν υπέροχη εμπειρία»
«Ο χώρος με ενθουσίασε τόσο απ΄ έξω αλλά και μέσα. Μου άρεσε που δεν είδαμε μόνο τις φορεσιές, αλλά είχαν ετοιμάσει κι ένα πρόγραμμα δίνοντας μας την ευκαιρία να γνωρίσουμε την Ελλάδα καλύτερα».
« Οι δραστηριότητες μας έκαναν να ψάξουμε, να θυμηθούμε όσα είχαμε ακούσει στο μάθημα της Γεωγραφίας. Θα ήθελα να ξαναπάω πάρα πολύ».
«Το μουσείο αυτό, κατά την άποψή μου, είχε ένα πολύ διασκεδαστικό και δημιουργικό πρόγραμμα, επειδή μπορούσαμε να μάθουμε περισσότερες πληροφορίες για τις φορεσιές και τις καιρικές συνθήκες μιας περιοχής».
«Στην εκδρομή που είχαμε πάει στο μουσείο ήταν θαυμάσια. Είχα την εντύπωση πως θα ήταν βαρετά και θα σπρωχνόμασταν για να δούμε. Όμως ο χώρος ήταν μεγάλος και με το πρόγραμμα που κάναμε οι φορεσιές μας αφηγήθηκαν την ιστορία τους».