Μήνας: Μάρτιος 2019

Το μήνα Μάρτιο η Ε΄ τάξη πήγαμε στο Αρχαιολογικό Μουσείο προκειμένου να συμμετέχουμε σ΄ ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Γνωρίζοντας το Βυζαντινό ναό: Άγιοι Απόστολοι» που διοργάνωνε  η Βυζαντινή Εφορία Αρχαιοτήτων Μεσσηνίας για  μαθητές  του Δημοτικού και Γυμνασίου. Στο σχολείο, η κυρία μας εξήγησε πως σκοπός του προγράμματος είναι να γνωρίσουμε από κοντά έναν από τους σημαντικότερους ναούς της περιοχής μας, τόσο από πλευράς αρχαιολογικής αλλά και ιστορικής σπουδαιότητας, συνειδητοποιώντας το ρόλο που συνεχίζει να διαδραματίζει στο πέρασμα του χρόνου .

Μόλις φτάσαμε μας χώρισαν σε ομάδες και σαν μικροί «δημοσιογράφοι» ρωτούσαμε τους περαστικούς, αλλά και τους καταστηματάρχες τι γνωρίζουν για το συγκεκριμένο ναό. Όταν τελειώσαμε, συγκεντρωθήκαμε και εκεί, γύρω από το ναό, μας εξήγησαν πως ουσιαστικά, πρόκειται για δυο συγκολλημένες εκκλησίες, καταλήγοντας έτσι στη μορφή που γνωρίζουμε σήμερα, γεγονός που ξεχωρίζει από τους δύο τρούλους που φαίνονται από την εξωτερική πλευρά. Τον μικρό, όπου χτίστηκε τον 18^ο αιώνα και τον μεγάλο της νεότερης κεντρικής αίθουσας, στα χρόνια της Ενετοκρατίας.

Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε τον εσωτερικό του χώρο, κατανοήσαμε τι είναι οι βυζαντινές τοιχογραφίες και μάθαμε πως οι περισσότερες από αυτές καταστράφηκαν από σεισμούς, ενώ καλύφτηκαν, όσες κατάφεραν να παραμείνουν, με ασβέστη.  Τέλος, σημαντική καταστροφή έγινε στο ναό  από τον σεισμό του 1986, αλλά αναστηλώθηκε τα επόμενα χρόνια.

Κατόπιν περάσαμε στο χώρο του μουσείο και εκεί μας εξήγησαν το ρόλο του συντηρητή, πόσο σημαντικός είναι για τα μνημεία, αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν καθημερινά. Μας έδειξαν πολλά από τα εργαλεία και τις ουσίες που χρησιμοποιούν προκειμένου να σταματήσουν την καταστροφή των αντικειμένων με το πέρασμα του χρόνου. Ήταν μια όμορφη εμπειρία για όλα τα παιδιά και ελπίζουμε να επαναληφθεί σύντομα.

Η συντακτική ομάδα:

Μητσέα Αθανασία

Μάλαμα Παναγιώτα

Κόντου Γρηγορία- Άννα

Μπιτσώνη Ζωή

Γκράση Ευαγγελία- Ιωάννα

Οι μαθητές της Ε΄ τάξης, στα πλαίσια δίωρης εκπαιδευτικής δράσης, επισκέφτηκαν, το μήνα Μάρτιο, το μουσείο παραδοσιακής φορεσιάς « Βικτώρια Γ.Καρέλια» . Ο συγκεκριμένος εκθεσιακός χώρος στεγάζεται σε διατηρητέο κτήριο του 19ου αι., το οποίο παραχωρήθηκε στο Λύκειο Ελληνίδων από τον Δήμο Καλαμάτας με τη μορφή χρησιδανείου για 99 χρόνια, υπό τον όρο της αποπεράτωσης και διαμόρφωσης του σε εκθεσιακό χώρο ελληνικής ενδυμασίας.

Οι μαθητές στην αρχή περιηγήθηκαν στους χώρους του και εν συνεχεία πήραν μέρος στην εκπαιδευτική δράση « Πες μου τι φοράς να σου πω ποιος είσαι». Σκοπός του προγράμματος ήταν να βοηθήσει τους μαθητές να μάθουν περισσότερα για τις τοπικές φορεσιές της Ελλάδας και τους ανθρώπους που τις φορούσαν. Κατά τη διάρκεια της υλοποίησής του συνειδητοποίησαν την αλλαγή των ρούχων, στο πέρασμα του χρόνου, όπως επίσης και τις πληροφορίες που μας δίνουν τα ενδύματα για το φύλο, την ηλικία, τον τόπο και την εποχή που ζουν οι άνθρωποι, την ασχολία ή το επάγγελμα τους.
Στη συνέχεια παραθέτουμε τις εντυπώσεις των μαθητών από την επίσκεψή τους:
« Το μουσείο ήταν πολύ ωραίο, το ίδιο και το πρόγραμμα που κάναμε. Οι φορεσιές σε ταξίδευαν στο παρελθόν».
Το μουσείο ήταν πολύ ωραίο. Έμαθα για τις φορεσιές, τα υφάσματα που χρησιμοποιούσαν και παίξαμε, που αυτό σπανίως γίνεται σε άλλα μουσεία. Ήταν υπέροχη εμπειρία»
«Ο χώρος με ενθουσίασε τόσο απ΄ έξω αλλά και μέσα. Μου άρεσε που δεν είδαμε μόνο τις φορεσιές, αλλά είχαν ετοιμάσει κι ένα πρόγραμμα δίνοντας μας την ευκαιρία να γνωρίσουμε την Ελλάδα καλύτερα».
« Οι δραστηριότητες μας έκαναν να ψάξουμε, να θυμηθούμε όσα είχαμε ακούσει στο μάθημα της Γεωγραφίας. Θα ήθελα να ξαναπάω πάρα πολύ».
«Το μουσείο αυτό, κατά την άποψή μου, είχε ένα πολύ διασκεδαστικό και δημιουργικό πρόγραμμα, επειδή μπορούσαμε να μάθουμε περισσότερες πληροφορίες για τις φορεσιές και τις καιρικές συνθήκες μιας περιοχής».
«Στην εκδρομή που είχαμε πάει στο μουσείο ήταν θαυμάσια. Είχα την εντύπωση πως θα ήταν βαρετά και θα σπρωχνόμασταν για να δούμε. Όμως ο χώρος ήταν μεγάλος και με το πρόγραμμα που κάναμε οι φορεσιές μας αφηγήθηκαν την ιστορία τους».

Την Παρασκευή 1 Μαρτίου ήταν  – ημερολογιακά – η πρώτη ημέρα της Άνοιξης.

Παλαιότερα σε πολλές περιοχές της Ελλάδας συνηθιζόταν τα παιδιά να περνούν από σπίτι σε σπίτι κρατώντας ένα ομοίωμα χελιδονιού στολισμένο με πρασινάδες και λουλούδια και να λένε στους νοικοκυραίους τα κάλαντα της Άνοιξης, τα «Χελιδονίσματα».

Το έθιμο αυτό αναβίωσαν και φέτος οι μαθητές της Ε΄ τάξης υπό την καθοδήγηση της εκπαιδευτικού Μουσικής του σχολείου Δημητροπούλου Παναγιώτας.

Το πρωί μετά την προσευχή οι μαθητές της Ε΄ παρουσίασαν στους  υπόλοιπους μαθητές του σχολείου μικρό δρώμενο με πληροφορίες για το έθιμο και στη συνέχεια με τη συνοδεία μουσικής έψαλλαν τα κάλαντα έτσι όπως τραγουδιούνται σε διάφορες περιοχές της πατρίδας μας.

Αμέσως μετά μετέβησαν στο Ειδικό Σχολείο Καλαμάτας για  να κοινοποιήσουν τον ερχομό της Άνοιξης στους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς που βρίσκονται εκεί. Στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου τους οι μαθητές του Ειδικού άκουσαν τα κάλαντα, χειροκρότησαν και έδειξαν τον ενθουσιασμό τους. Ακολούθησε ξενάγηση στους χώρους του σχολείου, κέρασμα και όλοι μαζί μοιράστηκαν την αυλή του σχολείου την ώρα του διαλείμματος.

Ανανεώθηκε το ραντεβού για μια μελλοντική συνεργασία κοινής εικαστικής δράσης και εργαστηρίου και κατά την επιστροφή στο Δημοτικό Σχολείο οι μαθητές τραγουδούσαν τα «Χελιδονίσματα» μοιράζοντας χαμόγελα στα ξαφνιασμένα πρόσωπα των περαστικών.

Καλή Άνοιξη!!!