Την Πέμπτη 26/4/2018 οι τάξεις Δ’, Ε’, Στ’1 και Στ΄2 με τους συνοδούς δασκάλους τους Γιαννικόπουλο Ιωάννη, Αναστασοπούλου Κωνσταντίνα, Νικολή Δημήτριο και Πανταζή Βασιλική επισκέφτηκαν τον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Μεσσήνης για να παρακολουθήσουν την τραγωδία του σπουδαίου τραγικού Ευρυπίδη «Ελένη», στα πλαίσια του φεστιβάλ αρχαίου δράματος που διοργανώνεται κάθε χρόνο.
Η συγκεκριμένη τραγωδία παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 412 π.Χ. στα Διονύσια. Την ίδια χρονιά ο αθηναϊκός στόλος ξεκίνησε για τη Σικελία, όπου και ηττήθηκε. Ο Ευρυπίδης μέσα από την εξέλιξη της τραγωδίας του θέλει να καταδικάσει τον πόλεμο και να παρουσιάσει τα δεινά που προξενεί σε όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτου φύλου, καταγωγής, πλούτου κ.α.
Η υπόθεση της συγκεκριμένης τραγωδίας έχει ως εξής: Η Ελένη του Μενελάου βρίσκεται στην Αίγυπτο και συγκεκριμένα στο μνήμα του βασιλιά Πρωτέα. Εκεί θρηνεί για τη μοίρα της αναφέροντας ότι τα δεινά της ξεκίνησαν όταν η θεά Αφροδίτη («Κύπριδα») κέρδισε το χρυσό μήλο της θεάς Έριδας ως «η καλλίστη». Το μήλο της το πρόσφερε ο Πάρης στον οποίο η θεά έταξε ως ταίρι την ομορφότερη γυναίκα. Η θεά Ήρα όμως που έχασε στο διαγωνισμό έβαλε τον Ήφαιστο να φτιάξει ένα ομοίωμα της Ελένης και να εκείνο στην Τροία ως ταίρι του Πάρη. Ο θεός Δίας διάταξε τον Ερμή να πάει την πραγματική Ελένη στο βασίλειο της Αιγύπτου και, ο βασιλιάς της, ο Πρωτέας να την προσέχει μέχρι να τελειώσει ο τρωικός πόλεμος και να την πάρει πίσω ο Μενέλαος.
Ο πόλεμος τελειώνει, όμως ο Πρωτέας πεθαίνει και ο γιος του ο Θεοκλύμενος την ζητάει σε γάμο. Η Ελένη όμως θέλει να μείνει πιστή στον Μενέλαο και για να τον αποφύγει καταφεύγει στο μνήμα του Πρωτέα. Εκεί καταφτάνει ο Μενέλαος ναυαγός Αφού απαριθμεί τα δεινά του, που είναι ταυτόχρονα δεινά αιώνια που προκαλεί ο πόλεμος, αποκαλύπτει ότι τη γυναίκα του την έκρυψε στο βάθος μια σπηλιάς μαζί με άλλους ναυαγούς. Μη γνωρίζοντας πού βρίσκεται, πλησιάζει το παλάτι ζητώντας τρόφιμα και βοήθεια. Η γριά θυρωρός που τον υποδέχεται τον προτρέπει να φύγει το γρηγορότερο, καθώς ο Θεοκλύμενος έχει βγάλει εντολή ότι θα σκοτώνεται όποιος Έλληνας φτάσει τη χώρα του, του εξηγεί ότι μισεί τους Έλληνες εξαιτίας της Ελένης. Σε λίγο συναντάει τη γυναίκα του και ύστερα από έναν διάλογο που έχουν την αναγνωρίζει. Το ζήτημα όμως είναι με ποιόν τρόπο θα φύγουν από την Αίγυπτο και να μην προδώσει η αδερφή του βασιλιά (Θεονόη, η οποία κατείχε την μαντική τέχνη) ότι ο Μενέλαος βρίσκεται στο παλάτι.
Η Θεονόη τους υπόσχεται ότι δε θα πει τίποτα και οι δύο σύζυγοι ξεγελούν το βασιλιά. Η Ελένη υπόσχεται στο Θεοκλύμενο ότι θα τον παντρευτεί αρκεί να της επιτρέψει να θάψει με ελληνικά έθιμα τον άνδρα της που θαλασσοπνίγηκε. Ο Μενέαλος παρουσιάζεται στο βασιλιά ως ναυτικός που είδε με τα μάτια τον άνδρα της Ελένης να πεθαίνει. Η Ελένη ζητάει καράβι από το βασιλιά, εκείνος της το παραχωρεί και έτσι οι δύο σύζυγοι φεύγουν από την Αίγυπτο. Όταν ο Θεοκλύμενος μαθαίνει ότι ξεγελάστηκε, θυμώνει και σχεδιάζει εκδίκηση. Όμως τα αδέρφια της Ελένης (οι Διόσκουροι) παρουσιάζονται ως από μηχανής θεοί και αποτρέπουν το Θεοκλύμενο από την ένεργειά του αυτή.
Οι μαθητές παρακολούθησαν με ενδιαφέρον αυτή την τραγωδία, καθώς παρουσιάζει τις συμφορές που φέρνει ο πόλεμος σε όλους τους ανθρώπους. Χειροκρότησαν με θέρμη τους ταλαντούχους μαθητές του Λυκείου Βροντάδος Χίου, οι οποίοι με την καθοδήγηση των καθηγητών τους προσέγγισαν με σεβασμό την τραγωδία αυτή.
Ετικέτα: Τάξη ΣΤ
Εκπαιδευτική επίσκεψη στο Famiglia di Pasta- Μελιγαλά
Στις 28 Μαρτίου οι μαθητές της Ε΄και Στ΄τάξης του σχολείου μας με την συνοδεία των δασκάλων τους Αναστασοπούλου Κωνσταντίνας, Πανταζή Βασιλικής, Νικολή Δημητρίου και της Διευθύντριας του σχολείου επισκέφτηκαν τη βιομηχανική μονάδα παραγωγής προϊόντων ζύμης «Famiglia di Pasta» που βρίσκεται στον Μελιγαλά και τροφοδοτεί με τα προϊόντα που παράγει όχι μόνο την τοπική κοινωνία, μικρές και μεγάλες αλυσίδες πώλησης τροφίμων αλλά και εξάγει μεγάλες ποσότητες στο εξωτερικό .
Εκεί μας υποδέχτηκε με θέρμη η υπεύθυνη Τεχνολόγος τροφίμων , η οποία και ανέλαβε να μας ξεναγήσει. Πριν όμως περάσουμε στα ενδότερα, μας ενημέρωσε ότι έπρεπε να φορέσουμε ειδικές στολές μιας χρήσης, σκουφάκι και καλυπτικά παπουτσιών (πατουσάκια) γιατί ήταν απαραίτητο να διασφαλιστεί η υγιεινή του χώρου και των προϊόντων.
Στον πίνακα ανακοινώσεων διαβάσαμε τις οδηγίες που πρέπει να ακολουθούν οι εργάτες αφενός για να πλένουν και να απολυμαίνουν τις στολές που φορούν(οι δικιές τους δεν είναι μιας χρήσης ) και τους κανόνες υγιεινής που πρέπει να ακολουθούν με ευλάβεια: πολύ καλό πλύσιμο χεριών, όχι κοσμήματα, κομμένα και καθαρά νύχια χωρίς βάψιμο, καθαρά μαλλιά και δέρμα πάντα φορώντας σκουφάκι.
Φορέσαμε, λοιπόν, τις ειδικές στολές και η ξενάγηση άρχισε.
Μας έδειξε την πόρτα που μπαίνουν οι εργάτες. Διαθέτει μπάρα η οποία δεν γυρίζει για να επιτρέψει την είσοδο, αν ο εργάτης – που έχει πλύνει σχολαστικά τα χέρια του – δεν τα απολυμάνει με ειδικό υγρό και δεν σκουπίσει σε ειδικό μηχάνημα τα παπούτσια εργασίας του.
Ωστόσο εμείς δεν χρησιμοποίησε αυτή την είσοδο.
Αρχικά μας οδήγησε στις αποθήκες, όπου ήταν το σημείο παραλαβής των πρώτων υλών. Μας έδειξε το σημείο που «κουμπώνει» η πόρτα των φορτηγών που τα μεταφέρουν , ώστε να εμποδίσουν σκόνες, μύγες και ο,τιδήποτε άλλο να εισέρχεται στο χώρο. Μας άνοιξε τα τεράστια ψυγεία – που ήταν τεράστια δωμάτια – που αποθηκεύονται τα προϊόντα, οι ποσότητες των οποίων ήταν αστρονομικές σε σχέση μ’ αυτές που έχουμε εμείς στο σπίτι μας: παλέτες με τενεκέδες τυρί διαφόρων ειδών, τενεκέδες με ελιές, σακιά ζάχαρη, σακιά αλεύρι κλπ. 
Κατόπιν περάσαμε από την κουζίνα, που ήταν ο χώρος παρασκευής των ζυμών και των γεμίσεων που μπαίνουν σ’ αυτές και οδηγηθήκαμε σε έναν τεράστιο χώρο με μηχανήματα που γινόταν η κυρίως παραγωγή. Εκεί διέκρινες μια ανεπαίσθητη εικόνα σκόνης από αλεύρι να υπάρχει στην ατμόσφαιρα και οι εργάτες που στέκονταν και δούλευαν τις μηχανές φορούσαν μάσκα.
Η δεύτερη στάση μας ήταν στη μηχανή που επιμήκυνε και πλάταινε το φύλλο του ζυμαριού για να το τοποθετήσει ο χειριστής όταν έφτανε στο επιθυμητό μήκος σε διπλανή μηχανή. Σε αυτή τη μηχανή το φύλλο περνούσε από πρέσες που το λέπταιναν, ξυράφια που το χάραζαν, ροδέλες που το χώριζαν, μηχανές που μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή το γέμιζαν με την κατάλληλη ποσότητα ζύμης, διαδρόμους που το γύριζαν και το ένωναν αφού πρώτα το είχαν άλλα μηχανήματα ραντίσει με νερό. Και όλα αυτά που έκανε αυτή η μηχανή την επέβλεπε και τη ρύθμιζε μόνο ένας υπάλληλος.
Στο επόμενο στάδιο μεσολαβούσε ανθρώπινο χέρι. Εργάτριες που στέκονταν αντικριστά η μία από την άλλη στις δύο πλευρές της μηχανής, δίπλωναν με ταχύτητα και δεξιοτεχνία σε στρογγυλό κουλούρι τα παρασκευάσματα, ένωναν με μαεστρία τις δύο άκρες και η μηχανή τα προχωρούσε για να τα ραντίσει με νερό ώστε στο επόμενο στάδιο να κολλήσει επάνω τους το σουσάμι που έπεφτε σαν βροχή.
Και έτοιμο το μεσογειακό κουλούρι με γέμιση φτιαγμένη από ντομάτα, κόκκινες , πράσινες πιπεριές και ελιές!
Στη διπλανή μηχανή άλλοι εργάτες ακολουθούσαν παρόμοια διαδικασία για να φτιάξουν στριφτόπιτες.
Στη συνέχεια τα προϊόντα απλωμένα σε ταψάκια και τοποθετημένα σε ειδικό μεταφορικό μέσο έμπαιναν στην κατάψυξη.
Αφού πάγωναν καλά, μεταφέρονταν στο χώρο συσκευασίας όπου άλλοι εργάτες τα τοποθετούσαν με σειρά και συγκεκριμένο τρόπο σε χαρτοκιβώτια. Όταν αυτά γέμιζαν, τα έκλειναν, τα περνούσαν από ένα μηχάνημα που κολλούσε μια ετικέτα στην οποία αναγράφονταν όλες οι πληροφορίες για τα προϊόντα που περιέχονται από τα συστατικά, και το βάρος μέχρι τις θερμίδες που προσδίδει κάθε τεμάχιο.
Όταν τα κιβώτια γίνονταν πολλά , τοποθετούνταν σε παλέτα και ένα μηχάνημα τη γύριζε γύρω- γύρω και τη δίπλωνε με πλαστικό, ώστε τα κιβώτια να συγκρατούνται μαζί και να μη σκορπίζουν. Αυτά έπειτα έμπαιναν σε μια τεράστια κατάψυξη που μόλις άνοιξε η πόρτα της, όλοι αρχίσαμε να τρέμουμε από το κρύο.
Απέναντι στον ίδιο χώρο υπήρχε και ένα τεράστιο μηχάνημα, που όπως μας εξήγησαν συσκευάζει σε σακουλάκια τα καταψυγμένα σφολιατοειδή ανάλογα με το βάρος που έχουμε ορίσει. Επειδή όμως η συγκεκριμένη ημέρα δεν είχε γραμμή τέτοιας παραγωγής δεν το είδαμε σε λειτουργία.
Μας εντυπωσίασαν όλα όσα είδαμε και συνειδητοποιήσαμε ότι όταν τρώμε μια τυρόπιτα για παράδειγμα κανένας δεν είχε φανταστεί πόσα στάδια περνάει η παραγωγή της. Όταν η κυρία ρώτησε αν κάποιος θα ήθελε να δουλέψει εκεί, η απάντηση όλων ήταν μονολεκτική: «Όχι».
Ίσως κατάλαβαν ότι η εργασία των υπαλλήλων ήταν κουραστική και πολύ υπεύθυνη, απαιτούσε εξαιρετική ταχύτητα και ακρίβεια, απόλυτη καθαριότητα και σχολαστικότητα και τα παιδιά που δεν έχουν συνηθίσει σε τέτοιου είδους όρια δυσκολεύονται να ανταποκριθούν. Εκτίμησαν όμως την εργασία όλων αυτών που κοπιάζουν για να μπορούμε να απολαμβάνουμε με ασφάλεια και χωρίς κίνδυνο για την υγεία μας όλα αυτά τα εδέσματα. Όταν ρωτήθηκαν αν θα δούλευαν ως δοκιμαστές στην επιχείρηση, όλοι μ΄ένα στόμα απάντησαν «Ναι».
Αυτό ήταν το σύνθημα για να οδηγηθούμε στην τραπεζαρία που μας περίμενε μια γευστική έκπληξη.
Στο χώρο της τραπεζαρίας που υπήρχε και ο φούρνος , ώστε να ψήνονται δειγματοληπτικά και να δοκιμάζονται τεμάχια από την γραμμή παραγωγής, μας είχαν ετοιμάσει ταψιά με ψημένα τυροπιτάκια, κρουασανάκια, μπουγατσάκια, λουκανοπιτάκια και νηστίσιμα μεσογειακά που μας τα πρόσφεραν ζεστά μαζί με χυμό. Ήταν όλα πεντανόστιμα και πέσαμε με τα μούτρα.
Στο τέλος ευχαριστήσαμε τους υπεύθυνους για την τόσο ζεστή φιλοξενία και προκειμένου να ξεκουραστούμε και να παίξουμε σε ασφαλές περιβάλλον πριν γυρίσουμε στο σχολείο μας επισκεφτήκαμε το Δημοτικό Σχολείο Βαλύρας.
Ο Διευθυντής του σχολείου και οι δάσκαλοι μας υποδέχτηκαν με χαρά, μας έδωσαν μπάλες να παίξουμε και όταν αργότερα χτύπησε το κουδούνι για διάλειμμα γνωριστήκαμε με τους συνομηλίκους μας μαθητές των αντίστοιχων τάξεων.
Το σχολείο ήταν παλιό, με κεραμίδια και κήπο πολύ διαφορετικό από το δικό μας.
Στα πλαίσια του αθλητισμού και της άμιλλας οι μαθητές της Ε΄ και της Στ΄ τάξης των δύο σχολείων έδωσαν έναν φιλικό αγώνα μπάσκετ που χαροποίησε όλους μας.
Φύγαμε χαρούμενοι για να επιστρέψουμε, αφού πρώτα προσκαλέσαμε τους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Βαλύρας να επισκεφτούν και το δικό μας σχολείο, όταν τους δοθεί η ευκαιρία.
Θέλουμε να ευχαριστήσουμε από την καρδιά μας τόσο τους υπεύθυνους του εργοστασίου Famiglia di Pasta, όσο και το Διευθυντή και το διδακτικό προσωπικό του Δημοτικού Σχολείου της για τη ζεστή φιλοξενία.
Κυνήγι χαμένου Θησαυρού
Απόκριες που δεν έχουν παιχνίδι χαμένου θησαυρού, δεν έχουν κύρος. Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει θεσμός στο σχολείο το κυνήγι του χαμένου θησαυρού. Φέτος το ανέλαβαν οι μαθητές της Στ΄τάξης.
Οι εκπαιδευτικοί Πανταζή Βασιλική και Νικολής Δημήτριος έγραψαν τους γρίφους που περιελάμβαναν:
αναγραμματισμούς, σταυρόλεξα γραμματικής, προβλήματα μαθηματικών, ασκήσεις παρατήρησης και εντοπισμού διαφορών.Ο τελευταίος γρίφος ήταν η συναρμολόγηση του χάρτη της Ελλάδας σε μορφή παζλ.
Η ομάδα που διάβαζε πρώτη τα σχεδιαγράμματα και έλυνε τους γρίφους ήταν η ομάδα των μαθητών του Στ΄1 που έφτασε πρώτη στο θησαυρό, αλλά που τον μοιράστηκε με τους συμμαθητές του Στ΄2.
Κι ο θησαυρός; Ήταν μεγάλα …ολόχρυσα….σοκολατάκια!!!!!
«Μαθαίνω να μην καπνίζω»
Τη Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2018 στην αίθουσα εκδηλώσεων του 12ου Δημοτικού Σχολείου έγινε ομιλία σχετικά με την πρόληψη του καπνίσματος. Την ομιλία αυτή παρακολούθησαν οι τάξεις Δ΄, Ε΄, Στ΄1 και Στ΄2.
Η επισκέπτρια υγείας του νοσοκομείου Καλαμάτας κ. Αναστασίου Αγάπη στα πλαίσια του προγράμματος υγείας «Μαθαίνω να μην καπνίζω» ήρθε προσκεκλημένη στο σχολείο μας και ενημέρωσε τους μικρούς μαθητές για τις βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος.
Μέσα από παρουσίαση power point, έδειξε και εξήγησε στους μαθητές τα βλαβερά για την υγεία συστατικά του καπνού, τις αλλοιώσεις που θα παρατηρήσει ένας καπνιστής στο πρόσωπο και στο σώμα του, το τι συμβαίνει στα όργανα ενός ατόμου που καπνίζει και το τι είναι το παθητικό κάπνισμα.
Τέλος, οι μαθητές με τη βοήθεια της κ. Αναστασίου έφτιαξαν μια αφίσα για την τάξη τους που απαριθμούσε τους λόγους για τους οποίους δε θα καπνίσουν ποτέ, δίνοντας έτσι μια υπόσχεση στον εαυτό τους.
Κοπή Πίτας!
Την Τετάρτη 17 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε εκ μέρους του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου κοπή βασιλόπιτας για το σύνολο των μαθητών και των εκπαιδευτικών του σχολείου.
Οι μαθητές συγκεντρώθηκαν στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου και η Διευθύντρια τους μίλησε για το έθιμο της βασιλόπιτας και πώς έμεινε να γιορτάζεται ως σήμερα.
Στη συνέχεια τραγούδησαν όλοι μαζί το τραγούδι: «Πάει ο παλιός ο χρόνος» και η Πρόεδρος του Συλλόγου, αφού ευχήθηκε σε όλους Καλή Χρονιά με υγεία και πρόοδο, έκοψε όχι μία, αλλά πέντε βασιλόπιτες με ισάριθμα φλουριά.
Όλοι οι μαθητές προσήλθαν για να πάρουν το κομμάτι τους, κόπηκε κομμάτι και για τους μαθητές που απουσίαζαν, προσφέρθηκε κομμάτι σε όλους τους εργαζόμενους στο σχολείο και σε λίγο αναδείχτηκαν οι τέσσερις τυχεροί, οι οποίοι έλαβαν κι από ένα αναμνηστικό δώρο.
Οι τυχεροί ήταν: Ρήγα Νεφέλη (Γ΄τάξη), Αλοίμονου Μαρία (Γ΄τάξη), Αργυροπούλου Ευγενία(Δ΄τάξη), Γλυκερδά Αλεξάνδρα (Στ΄1 τάξη)
Το πέμπτο φλουρί αναζητούνταν μέχρι το τέλος της ημέρας που η Διευθύντρια έφαγε το κομμάτι της και ανακάλυψε ότι ήταν η τυχερή!
Όλοι όμως αισθανόμαστε τυχεροί – κι ας μην μας έτυχε το φλουρί – γιατί ανήκουμε στην οικογένεια του σχολείου μας και με αγάπη και ομόνοια συνεργαζόμαστε και προσπαθούμε κάθε μέρα να γίνουμε καλύτεροι.
Χρόνια πολλά σε όλους με υγεία, πρόοδο, δύναμη και ευημερία!!!
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!!!!
Προσφορά Αγάπης
Με ενθουσιασμό και προθυμία αποφασίσαμε και φέτος να συνδράμουμε στο μέτρο των δυνατοτήτων του ο καθένας όχι μόνο το «Χαμόγελο του Παιδιού» όπως κάθε χρόνο αλλά και την «Κιβωτό του κόσμου».
Συζητήσαμε και για τις δύο εθελοντικές , μη κερδοσκοπικές οργανώσεις, μάθαμε για το έργο τους και δείξαμε εμπράκτως την αλληλεγγύη μας.
Ευχόμαστε καλή συνέχεια και δεσμευόμαστε να είμαστε αρωγοί στην προσπάθειά τους.
EKΔΡΟΜΗ ΣΤΟ Κ.Π.Ε. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ
Την Πέμπτη 23 Νοεμβρίου 2017 οι τάξεις Ε, Στ΄1 και Στ΄2 με τους συνοδούς δασκάλους: Αναστασοπούλου Κων/να, Νικολή Δημήτρη και Πανταζή Βασιλική επισκέφτηκαν τις εγκαταστάσεις του Κ.Π.Ε. Καλαμάτας για να γνωρίσουν το χώρο και να ενημερωθούν για τα προγράμματα που γίνονται εκεί αλλά και για να υλοποιήσουν το εκπαιδευτικό πρόγραμμα με τίτλο: «Ενέργεια και ενέργειες ανθρώπων».
Στην αρχή οι υπεύθυνοι του Κ.Π.Ε., η κ. Ιωάννα Ραβάνη και ο κ. Γιώργος Αργυροηλιόπουλος μας ξενάγησαν στις εγκαταστάσεις τους, αφού πρώτα μας είχαν καλωσορίσει και υποδεχτεί με χαρά. Έπειτα οι μαθητές χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: Το Στ΄1 με τα μισά παιδιά της Ε’ και το Στ΄2 με τα άλλα μισά παιδιά της Ε’. Αφού συστήθηκαν, έπαιξαν παιχνίδια γνωριμίας. Η μία ομάδα είχε υπεύθυνο την κ. Ιωάννα και η άλλη τον κ. Γιώργο. Κατόπιν όλοι παρακολούθησαν στο αμφιθέατρο μια παρουσίαση σε σχέση με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (π.χ. αιολική, βιομάζα κ.α.) και γιατί είναι καλό να τις χρησιμοποιούμε.
Μετά το τέλος της παρουσίασης έγινε διάλειμμα και δόθηκε ένα υγιεινό δεκατιανό στους μαθητές που περιελάμβανε χωριάτικη μπαγκέτα με ελαιόλαδο, φέτα και τομάτα. Η κ. Ιωάννα Ραβάνη έδειξε στα παιδιά, βγαίνοντας από το κτίριο του Κ.Π.Ε., τον κομποστοποιητή και εξήγησε ποια είναι η χρήση του. Στο τέλος του δεκατιανού έγινε κατηγοριοποίηση των απορριμμάτων (ανακυκλώσιμα υλικά, οργανικά σκουπίδια κ.α.) και τοποθετήθηκαν στους αντίστοιχους κάδους.
Στη συνέχεια οι ομάδες που είχαν δημιουργηθεί από πριν παρακολούθησαν δύο εργαστήρια. Το ένα ως θέμα τις μορφές ενέργειας και το πώς μετατρέπεται η μια μορφή ενέργειας σε άλλη. Το άλλο είχε ως θέμα το βιοκλιματικό σπίτι και την εναρμόνισή του με το φυσικό περιβάλλον.
Το επόμενο στάδιο ήταν η μετάβασή μας στο κτηριακό συγκρότημα των βιοκλιματικών κατοικιών Καλαμάτας στο Ανατολικό κέντρο, κοντά στο σχολείο μας. Εκεί οι ομάδες έγιναν 5. Παίρνοντας κάθε μία ένα φάκελο με φύλλα εργασίας έγινε μελέτη όλου του κτιριακού συγκροτήματος. Οι μαθητές έδειξαν προθυμία και ένδιαφέρον.
Οι μαθητές πέρασαν όμορφα, διδάχτηκαν με παιγνιώδη τρόπο για το περιβάλλον, την ενέργεια και τις μορφές της. Επίσης τους δόθηκε η ευκαιρία να ανακαλύψουν, να μελετήσουν και να καταλάβουν τον τρόπο κατασκευής και το λόγο που επιλέχθηκε να χτιστούν οι βιοκλιματικές κατοικίες που βρίσκονται στη γειτονιά τους και που δε γνώριζαν τίποτα για τη σπουδαιότητά τους. 
Καλοκαιρινό αεράκι…
Με χρώματα και αρώματα και γεύση Καλοκαιριού, πραγματοποιήθηκε η καλοκαιρινή εκδήλωση των Σχολείου μας και γιόρτασαν τη λήξη του εκπαιδευτικού μέρους της σχολικής χρονιάς τα παιδιά του σχολείου. Στον πολύ όμορφα διακοσμημένο χώρο του Σχολείου, τα παιδιά μαζί με τις δασκάλους τους χάρισαν υπέροχες στιγμές στο πολυπληθές κοινό που παρακολούθησε τη γιορτή.
Εκδρομή σε κατασκήνωση
Κάτω από τον πυκνό ίσκιο των καταπράσινων δέντρων , σε έναν υπέροχο χώρο οι μαθητές του σχολείου μας έπαιξαν και συμμετείχαν σε αγώνες ποδοσφαίρου, μπάσκετ και πινγκ-πονγκ υπό την επίβλεψη του εξειδικευμένου προσωπικού της κατασκήνωσης.
Στην συνέχεια τα παιδιά γευμάτισαν στην τραπεζαρία της κατασκήνωσης και επιδόθηκαν σε παιδαγωγικά παιχνίδια
Με την Ποίηση και τις Τέχνες πολεμάμε τον ρατσισμό
Η 21η Μαρτίου έχει οριστεί ως Διεθνή Ημέρα για την εξάλειψη των φυλετικών διακρίσεων και του ρατσισμού. Ταυτόχρονα έχει οριστεί και ως Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.
Ο διπλός αυτός συμβολισμός ζητήθηκε από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων να αξιοποιηθεί με γόνιμο τρόπο από την εκπαιδευτική διαδικασία και ζήτησε από τους Συλλόγους Διδασκόντων να σχεδιάσουν την εβδομάδα από τη Δευτέρα 21 Μαρτίου 2016 έως την Τετάρτη 23 Μαρτίου δραστηριότητες υπό τον γενικό τίτλο « Με την ποίηση πολεμάμε τον ρατσισμό».
Ο Σύλλογος Διδασκόντων του σχολείου μας ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα και με στόχο να αναπτύξει στους μαθητές δεξιότητες που θα τους επιτρέπουν να συνυπάρχουν αρμονικά με τους συμμαθητές και γενικότερα με τους συνανθρώπους τους χωρίς εξαιρέσεις και περιορισμούς, αποκρούοντας κάθε ρατσιστική πρόκληση, με σεβασμό σε κάθε ιδιαιτερότητα σωματική, πνευματική, συναισθηματική και κάθε διαφορά γλώσσας, φύλου, φυλής, θρησκείας και χρώματος, σχεδίασε και υλοποίησε για κάθε τάξη ξεχωριστά εκπαιδευτικές δράσεις.
Στις δράσεις αυτές συμπεριλήφθηκαν αναγνώσεις ποιημάτων, λογοτεχνικών κειμένων, παραμυθιών, προβολές βίντεο, δραματοποιήσεις, συζητήσεις, κατασκευή αφισών με αντιρατσιστικά συνθήματα, καλλιτεχνικές δημιουργίες, «καλλιγράμματα», δημιουργία και μεταφράσεις ποιημάτων στα Αγγλικά.
Να μερικές από αυτές:
ΠΟΙΗΜΑ ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ
(Προτάθηκε από τα Hνωμένα Έθνη ως το καλύτερο ποίημα του 2006)
Όταν γεννιέμαι, είμαι μαύρος
Όταν μεγαλώσω, είμαι μαύρος
Όταν κάθομαι στον ήλιο, είμαι μαύρος
Όταν φοβάμαι, είμαι μαύρος
Όταν αρρωσταίνω, είμαι μαύρος
Κι όταν πεθαίνω, ακόμα είμαι μαύρος.
Κι εσύ λευκέ άνθρωπε
Όταν γεννιέσαι, είσαι ροζ
Όταν μεγαλώνεις, γίνεσαι λευκός
Όταν κάθεσαι στον ήλιο, γίνεσαι κόκκινος
Όταν κρυώνεις, γίνεσαι μπλε
Όταν φοβάσαι, γίνεσαι κίτρινος
Όταν αρρωσταίνεις, γίνεσαι πράσινος
Κι όταν πεθαίνεις γίνεσαι γκρι.
Και αποκαλείς εμένα έγχρωμο.
Anonymous poem written by a child from Africa
(proposed by the United Nations as the best poem of 2006)
When I am born, I am black
When I grow up, I am black
When I sit in the sun, I am black
When I am afraid, I am black
When I get sick, I am black
And when I die, I am still black.
And you White Man,
When you are born, you are pink
When you grow up, you become white
When you sit in the sun, you become red
When you are cold, you become blue
When you are afraid, you become yellow
When you get sick, you become green
And when you die, you become grey.
And you call me coloured man?.
ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ « ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΑΔΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΡΟΔΩΝΕΣ»
του Νίκου Εγγονόπουλου
«Αλήθεια ? των αδυνάτων αδύνατο ποτές δεν
εκατάφερα να καταλάβω
αυτά τα όντα που δεν βλέπουνε το τερατώδες
κοινό γνώρισμα τ΄ ανθρώπου
το εφήμερο της παράλογης ζωής του
κι ανακαλύπτουνε διαφορές
γιομάτοι μίσος
διαφορές σε χρώμα δέρματος/φυλή/θρησκεία»
του Νίκου Εγγονόπουλου
«Αλήθεια ? των αδυνάτων αδύνατο ποτές δεν
εκατάφερα να καταλάβω
αυτά τα όντα που δεν βλέπουνε το τερατώδες
κοινό γνώρισμα τ΄ ανθρώπου
το εφήμερο της παράλογης ζωής του
κι ανακαλύπτουνε διαφορές
γιομάτοι μίσος
διαφορές σε χρώμα δέρματος/φυλή/θρησκεία»
FROM THE POEM ?IN THE VALLEY OF THE ROSES?
written by Nikos Eggonopoulos
?Truly ? I have never managed to figure out
the weak impossible/
these beings who do not see the monstrous
common feature of human/
the ephemeral of his absurd life
and they discover differences
full of hate
differences in skin colour/race/religion?
written by Nikos Eggonopoulos
?Truly ? I have never managed to figure out
the weak impossible/
these beings who do not see the monstrous
common feature of human/
the ephemeral of his absurd life
and they discover differences
full of hate
differences in skin colour/race/religion?
ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΟΥ ΙΕΡΕΑ MARTIN NIEMΟLLER
Όταν οι Ναζί έπαιρναν τους κομμουνιστές σιώπησα,
δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν φυλάκιζαν τους σοσιαλοδημοκράτες σιώπησα,
δεν ήμουν σοσιαλοδημοκράτης.
Όταν έπαιρναν τους συνδικαλιστές σιώπησα,
δεν ήμουν συνδικαλιστής.
Όταν έπαιρναν εμένα,
δεν είχε μείνει κανείς να διαμαρτυρηθεί.
Όταν οι Ναζί έπαιρναν τους κομμουνιστές σιώπησα,
δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν φυλάκιζαν τους σοσιαλοδημοκράτες σιώπησα,
δεν ήμουν σοσιαλοδημοκράτης.
Όταν έπαιρναν τους συνδικαλιστές σιώπησα,
δεν ήμουν συνδικαλιστής.
Όταν έπαιρναν εμένα,
δεν είχε μείνει κανείς να διαμαρτυρηθεί.
POEM WRITTEN BY THE GERMAN PRIEST MARTIN NIEMOLLER
When the Nazis were taken the Communists I silenced,
I was not a Communist.
When they imprisoned the Social democrats I silenced,
I was not a Social democrat.
When they were taken the trade unionists I silenced,
I was not a trade Unionist.
When they were taking me,
had no one left to protest for me.
When the Nazis were taken the Communists I silenced,
I was not a Communist.
When they imprisoned the Social democrats I silenced,
I was not a Social democrat.
When they were taken the trade unionists I silenced,
I was not a trade Unionist.
When they were taking me,
had no one left to protest for me.
ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ 3ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ
Την Τετάρτη 20 Απριλίου 2016 οι μαθητές της Στ΄ τάξης του σχολείου μας με τον υπεύθυνο εκπαιδευτικό τους επισκέφτηκαν μετά από πρόσκληση του Διευθυντή του Γυμνασίου κ. Τσιμπίδη Χρήστου το 3ο Γυμνάσιο Καλαμάτας, το οποίο είναι το σχολείο υποδοχής των μαθητών μας στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Ο κ. Τσιμπίδης υποδέχτηκε θερμά τους μαθητές στην είσοδο του σχολείου και εξήγησε ότι ο σκοπός αυτής της πρόκλησης ήταν να συμβάλει σε μια πρώτη γνωριμία με την επόμενη εκπαιδευτική βαθμίδα και να μειώσει το άγχος των μαθητών, ώστε να γίνει ομαλά η μετάβασή τους στο γυμνάσιο.
Αμέσως μετά οι μαθητές ξεναγήθηκαν στους εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους του σχολείου και ενημερώθηκαν για τις ειδικές αίθουσες διδασκαλίας των Καλλιτεχνικών, των Η/Υ, της Φυσικής και του προγράμματος ERASMUS . Ο Διευθυντής τους μίλησε για τις δυνατότητες και τα οφέλη που προσφέρει η συμμετοχή σε ένα τέτοιο πρόγραμμα και στη συνέχεια οι μαθητές παρακολούθησαν τη θεατρική παράσταση « Δεν πληρώνω δεν πληρώνω» του Ντάριο Φο που είχε ετοιμάσει η θεατρική ομάδα του σχολείου .
Αρχαία Μεσσήνη
AΡΧΑΙΑ ΜΕΣΣΗΝΗ
Τη Δευτέρα 18 Απριλίου οι μαθητές της Γ΄, Ε΄ και ΣΤ΄ τάξης επισκέφτηκαν τον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Μεσσήνης όχι μόνο για να θαυμάσουν από κοντά τα περίφημα αρχαιολογικά ευρήματα αλλά για να παρακολουθήσουν την παράσταση «Τρωάδες» του Ευριπίδη από τη θεατρική ομάδα του Λυκείου Βροντάδου Χίου στα πλαίσια του 5ου Διεθνούς Νεανικού Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος-Αρχαία Μεσσήνη 2016.
Από την Παρασκευή οι μαθητές και των τριών τάξεων είχαν παρακολουθήσει στην αίθουσα Η/Υ ένα project με τίτλο Αρχαία Μεσσήνη που είχε επιμεληθεί και παρουσιάσει η δασκάλα της Γ΄τάξης Κωνσταντίνα Αναστασοπούλου. Έτσι είχαν προϊδεαστεί για το τι θα βλέπαμε εκεί, το ρόλο που έπαιξε η πόλη της Αρχαίας Μεσσήνης στην περιοχή, ιστορικά στοιχεία και πληροφορίες σχετικές με την καθημερινή ζωή των κατοίκων.Επίσης είχαν πληροφορηθεί από τους εκπαιδευτικούς τους την υπόθεση της τραγωδίας που επρόκειτο να παρακολουθήσουμε.
Πριν τη μετάβασή μας στον αρχαιολογικό χώρο κάναμε μια στάση στον πολυχώρο Πύλες για να ξεκούραση, αθλοπαιδιές και φαγητό. Αργότερα κατεβήκαμε στον αρχαιολογικό χώρο και τέλος καταλήξαμε στο Βουλευτήριο εκεί που παρακολουθήσαμε την παράσταση. Παρά το γεγονός ότι ο ήλιος ήταν καυτός και η ζέστη υπερβολική η προσπάθεια των μαθητών μάς κράτησε καθηλωμένους στη θέση μας παρακολουθώντας με απόλυτη ησυχία την παράσταση. Είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε μία από τις καλύτερες παραστάσεις του φεστιβάλ και στο τέλος χειροκροτήσαμε με όλη μας την καρδιά. Γυρίσαμε σχολείο ευχαριστημένοι αν και δεν θα λέγαμε όχι σε μία ακόμα στάση για παιχνίδι! Του χρόνου!!!!!
ΤΡΩΑΔΕΣ του ΕΥΡΙΠΙΔΗ
Οι Τρωάδες είναι τραγωδία που έγραψε ο Ευριπίδης. Γραμμένη το 415 π.Χ. κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου, Οι Τρωάδες ήταν η τρίτη τραγωδία μιας τριλογίας, που αναφέρεται στον Τρωικό Πόλεμο. Η πρώτη τραγωδία, Αλέξανδρος ως θέμα είχε την αναγνώριση του πρίγκιπα της Τροίας Πάρι, που είχε εγκαταλειφθεί μωρό από τους γονείς του και ξαναβρέθηκε στην εφηβεία. Η δεύτερη τραγωδία Παλαμήδης αναφέρεται στην κακομεταχείριση από τους Έλληνες του συμπατριώτη τους Παλαμήδη. Αυτή η τριλογία παρουσιάστηκε στα Διονύσια μαζί με το σατυρικό δράμα Σίσυφος. Ο Ευριπίδης για το έργο αυτό κέρδισε το δεύτερο βραβείο, χάνοντας από τον αφανή τραγικό Ξενοκλή.
Υπόθεση του έργου:
Το έργο του Ευριπίδη παρακολουθεί την τύχη των γυναικών της Τροίας, αφού η πόλη τους είχε λεηλατηθεί, οι άντρες τους είχαν σκοτωθεί και οι οικογένειές τους που απέμειναν πρόκειται να παρθούν ως σκλάβες. Εντούτοις ξεκινά με τους θεούς Αθηνά και Ποσειδώνα να αναζητούν τρόπους για να τιμωρήσουν τον Ελληνικό στρατό, για την απαγωγή της Κασσάνδρας, μεγαλύτερης κόρης του Βασιλιά Πρίαμου και της ΒασίλισσαςΕκάβης, Οσα ακολουθούν δείχνουν πόσο οι Τρωαδίτισσες έχουν υποφέρει.Ο Ελληνας Ταλθύβιος φτάνει για να πει στην εκθρονισμένη βασίλισσα Εκάβη τι περιμένει αυτή και τα παιδιά της. Την Εκάβη θα την πάρει ο Οδυσσέας και η κόρη της Κασσάνδρα προορίζεται να γίνει παλλακίδα του νικητή Αγαμέμνονα. Προβλέπει ότι όταν θα φθάσουν στο Άργος η πικραμένη γυναίκα του νέου κυρίου της, η Κλυταιμνήστρα, θα σκοτώσει τόσο την ίδια όσο και αυτόν. Φθάνει η χήρα πριγκίπισσα Ανδρομάχη και η Εκάβη μαθαίνει από αυτήν ότι η νεότερη κόρη της Πολυξένη έχει σκοτωθεί θυσιαζόμενη στον τάφο του Αχιλλέα. Στην Ανδρομάχη έλαχε να γίνει παλλακίδα του γιου του Αχιλλέα Νεοπτόλεμου και φοβερότερα νέα πρόκειται να φτάσουν για τη βασιλική οικογένεια. Ο Ταλθύβιος διστακτικά την πληροφορεί ότι το βρέφος της, ο Αστυάνακτας, έχει καταδικασθεί σε θάνατο. Η Ελένη, αν και όχι γυναίκα της Τροίας, αναμένεται να υποφέρει εξ ίσου. Ο Μενέλαος φθάνει για να την πάρει μαζί του στην Ελλάδα, όπου την περιμένει καταδίκη σε θάνατο. Η Ελένη εκλιπαρεί το σύζυγό της να της χαρίσει τη ζωή και αυτός φαίνεται αποφασισμένος να τη σκοτώσει, αλλά ο χορός γνωρίζει ότι θα την αφήσει να ζήσει και θα την πάρει μαζί του. Όχι μόνο αποκαλύπτεται στο τέλος του έργου ότι ζει, αλλά στην Οδύσσεια ο Τηλέμαχος θα μάθει πως η μυθική ομορφιά της Ελένης της χάρισε τη συγχώρεση.
Στο τέλος ο Ταλθύβιος επιστρέφει φέρνοντας μαζί του το πτώμα του μικρού Αστυάνακτα πάνω στην ασπίδα του Έκτορα. Επιθυμία της Ανδρομάχης ήταν να θάψει η ίδια το παιδί της, εκτελώντας τις πρέπουσες τελετουργίες σύμφωνα με τα έθιμα της Τροίας, αλλά το πλοίο της είχε ήδη αναχωρήσει. Ο Ταλθύβιος δίνει το άψυχο σώμα στην Εκάβη, που προετοιμάζει το σώμα του εγγονού της για την ταφή, πριν τελικά αναχωρήσουν με τον Οδυσσέα.
Πηγή: Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Επίσκεψη στο κάστρο Καλαμάτας
Στις 30 Μαρτίου οι μαθητές της Ε? και ΣΤ? τάξης του σχολείου μας επισκέφτηκαν το κάστρο Καλαμάτας. Ξεκινήσαμε νωρίς γεμάτοι κέφι και χαρά όπως άλλωστε γίνεται σε κάθε εκδρομή μας.
Μόλις φθάσαμε, καθίσαμε στα σκαλιά της εισόδου για να ξεκουραστούμε αλλά και για να θυμηθούμε όλα όσα είχαμε πει για την ιστορία του κάστρου. Μιλήσαμε για τον μυθικό ήρωα, από το Άργος, Φάρις που έχτισε εκεί την Ακρόπολη της αρχαίας πόλης που ίδρυσε με το όνομα Φαραί ή Φάρις.
Τον 6ο αιώνα μ.Χ. πάνω στα ερείπια των ανακτόρων χτίστηκε χριστιανικός ναός στον οποίο υπήρχε μία εικόνα της Παναγίας με μαύρα ωραία «καλά» μάτια. Ήταν η Παναγία η «Καλαμάτα» που αργότερα έδωσε το όνομά της στην πόλη των Φαρών.
Στη συνέχεια μιλήσαμε για τους Βυζαντινούς που το οχύρωσαν, τους Φράγκους και φθάσαμε στο 15ο αιώνα που πέρασε στα χέρια των Οθωμανών για να ακολουθήσουν οι Ενετοί. Το 1825 το πολιορκεί ο Ιμπραήμ και προκαλεί μεγάλες καταστροφές. Ο σεισμός του 1986 προξένησε μεγάλες καταστροφές σε πολλά από τα τμήματα, τα οποία σήμερα έχουν επισκευαστεί.
Μόλις αρχίσαμε να εξερευνούμε το κάστρο ενθουσιαστήκαμε. Θαυμάσαμε από ψηλά την πόλη της Καλαμάτας και την θέα του Μεσσηνιακού κόλπου. Κατόπιν πήγαμε στο θέατρο που χτίστηκε το 1950 και εκεί κάποιοι από τους μαθητές της ΣΤ? τάξης έδωσαν τη δική τους παράσταση. Τους χειροκροτήσαμε όλοι και φύγαμε για τον επόμενο προορισμό μας. Ποιος ήταν αυτός; Το γήπεδο «Μπαχράμη» στη γειτονιά μας. Εκεί παίξαμε, γελάσαμε και περάσαμε όμορφα μέχρι να γυρίσουμε στο σχολείο!
Εκπαιδευτική επίσκεψη στο ΤΕΙ Καλαμάτας
Εκπαιδευτική επίσκεψη στο ΤΕΙ Καλαμάτας πραγματοποίησαν οι μαθητές της Ε΄ και της Στ΄ τάξης του σχολείου μας την Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου . Φτάνοντας στο κτηριακό συγκρότημα του Τεχνολογικού Ιδρύματος επισκέφτηκαν πρώτα αίθουσα που διατηρείται συλλογή εντόμων και με μικροσκόπια τους δόθηκε η ευκαιρία να δουν και να παρατηρήσουν λεπτομέρειες στο σώμα διάφορων εντόμων όπως πεταλούδες, μέλισσες, σφήκες, ακρίδες κ.ά. Έμαθαν μέσα από ερωτήσεις που τέθηκαν πώς μπορούν και οι ίδιοι να «βαλσαμώσουν» έντομα και δήλωσαν την επιθυμία τους να το κάνουν μέσα στη διάρκεια του σχολικού έτους.
Στη συνέχεια επισκέφτηκαν το τμήμα υδροπονίας προκειμένου να ενημερωθούν για το συγκεκριμένο τρόπο καλλιέργειας. Οι μαθητές παρακολούθησαν με προσοχή αυτά που είχαν να τους πουν οι υπεύθυνοι, έκαναν ερωτήσεις και εκδήλωσαν έντονο ενδιαφέρον. Μετά το τέλος της εκπαιδευτικής επίσκεψης μετέβησαν στο αθλητικό Κέντρο Ολύμπικο όπου τους δόθηκε η ευκαιρία να παίξουν και να διασκεδάσουν.
Εξαιρετική εκδρομή που άφησε σε όλους ευχάριστα συναισθήματα!
